In de greep van je verleden
Het is een spannende dag. Ik loop over het terrein en mijn oog valt op een man. Hij stapt uit zijn auto en ik krijg een steek in mijn maag en mijn hart bonkt direct als een gek. Ik begrijp mijn reactie niet. Er gebeurt hier van alles op onbewust niveau. Ik voel mijn benen slap worden. Mijn handen beginnen te trillen. Mijn maag krimpt ineen. Mijn eerste paniekaanval. De eerste die ik ooit heb gehad. Ik loop de examenruimte binnen en daar zit hij dan. Hij is mijn examinator vandaag voor mijn busrijbewijs. Ik zit en mijn benen lijken niet van mij te zijn. Ik staar hem aan en zie echt zwarte vlekken. Ik probeer rustig te ademen. Ik probeer grip te krijgen op mezelf, op de situatie. Ik begrijp mijn reactie niet. Ik ben nooit zenuwachtig voor examens of dingen. Beetje spanning ken ik wel, hoogtevrees ken ik ook. Maar dit!! ?? Ik kan alleen maar huilen.
Einde oefening
Ik kan geen bus rijden. Dat is een feit. Dit gaat hem niet worden.15 min na onze ontmoeting zit ik weer in mijn geparkeerde auto bij te komen. Al reflecterend schieten er allerlei beelden door mij heen. Herinneringen uit mijn jeugd. Een leraar wiskunde van de middelbare school. Hij gaf mij bijles…Hij leek op deze examinator…. Daarna heb ik nog zeker een maand lang gedroomd over de paniekaanval en over de hele situatie.
Ik deed opnieuw examen. Totale andere examinator. Maar de reactie had zich al bij mij ingeslepen. Weer paniekerig maar ik kon mezelf nog redelijk in de hand houden. Toch blokkeerde ik tijdens de rit. Ik was gezakt door een ingreep. En nu zat er een patroon. Een patroon van falen. Van minderwaardigheid. Van geen controle.
In de greep van het verleden
Mijn nieuwe examen stond weer voor de boeg. Tijdens een rijles kwamen we op het examenterrein. En daar zag ik de laatste examinator staan. Die aardige man, maar waar ik weer gefaald had door de ingreep. En daar, op dat parkeerterrein schoot ik weer in de oude paniektoestand. Ik trilde, wilde huilen maar kon mezelf bedwingen. Ik zat daar. Alle herinneringen uit mijn jeugd kwamen voorbij… ik herinner me opeens steeds meer…
De wiskundeleraar was grensoverschrijdend geweest. Hij raakte mij aan, ging in mijn broekje en hield mijn hand op zijn gezwollen kruis. Wow. Ik had die ervaring uit mijn geheugen gewist. En nu, nu wist mijn onderbewustzijn zich dit nog te herinneren. Het zat allemaal nog in mijn celgeheugen. En al had ik op dat moment niet alle details helder, want de beelden flitste razendsnel voorbij, ik herinnerde me ook een hele reeks andere ervaringen waar ik te maken heb gehad met machtsmisbruik.Want zo’n incident staat niet op zichzelf. Zelfs beelden uit mijn vorige leven als Joods meisje flitsten voorbij. (Hier kun je het filmpje bekijken waar ik dat Joodse leven deel)
Geslaagd
Ik nam even de tijd om de voorbijflitsende beelden bewust voor me te zien. Het zijn programma’s. Echt zoals broncodes achter een website. Als in de film The Matrix. Die programma’s kun je selecteren en deleten. En dat deed ik daar op dat parkeerterrein.Binnen 10 minuten kon ik weer ademhalen en reed ik. Ik reed beter dan ooit.Totaal in controle. In rust. Later thuis kon ik het incident rustig nog eens doornemen.Die eerste examinator en mijn reactie was een herinnering uit een ander leven. Ik weet nu bijna zeker dat hij niet alleen op mijn wiskunde leraar leek. De reactie was te heftig hiervoor. Op mijn examen dag was ik gespannen, maar had totaal geen paniek meer. Ik was blij en nieuwsgierig. Ik had een lieve examinator, jonge relaxte man. En ik was geslaagd. Hij was verrast over manoeuvres die ik deed. Hij was zelfs onder de indruk van mijn rijgedrag, want het leek niet op dat van een leerling.
Als ik de oude patronen die ik eerder had niet had herkend en gewist, was ik in de oude angst blijven steken. Ik had dan zeker de overtuiging overgehouden dat ik niet kon rijden. Dat ik niet geschikt was. Dan had ik “weer gefaald”. Het is een super mogelijkheid geweest om hele oude patronen op te lossen. En vrij te komen. En meer en meer te worden wie ik werkelijk ben.
Belangrijk inzicht
Ik deel deze recente persoonlijke ervaring met je, om je te laten zien hoe onbewuste programma’s ons op diep niveau kunnen aansturen. En die programma’s dragen we in ons DNA. In ons celgeheugen.We incarneren vaak in clusters. Mensen die we ontmoeten en die een indruk op ons maken, zowel positief als negatief, houden vaak verband met ervaringen uit vorige levens. Het is een voorrecht om steeds meer en op een dieper niveau oude programma’s op te heffen en werkelijk vrij te komen van het verleden. Soms moet je ze echt even recht in de ogen kijken.
De wortel van een blokkade is niet altijd voor de hand liggend daarom kon ik het in het begin ook niet ‘pakken’. Soms moeten bepaalde dingen rijpen voor je ze kunt plukken.
Hier een pagina over massahypnose mocht je dit nog niet kennen.
En dan nog iets heel speciaals…
Gek hè, we incarneren in clusters. Maar hoe dat werkt? Geen idee.Ik ben in Iran geboren, in Libanon opgegroeid tijdens de oorlog. Ik heb op diverse plekken gewoond. Maar in Nederland heb ik de meeste ‘oude zielen’ gevonden. Vaak weten we dat niet bewust.Ik heb een leven als Joods meisje gehad wiens haren geschoren werden. De soldaat die dat deed was net zo goed slachtoffer van het systeem. Ik heb zijn liefde en pijn gevoeld, in zijn handen die mijn hoofd vasthielden terwijl hij mijn hoofd kaalschoor. Ik heb hem nooit aangekeken.Maar nu, toevallig, tijdens een sessie met een cliënt, zag ik opeens het gezicht van de soldaat. Het was voor mij even een emotionele ervaring. Ik zag hem. Wij hebben elkaar in dit leven weer ontmoet en met een knuffel afscheid genomen. En gek, die knuffel was een afronding van een verhaal van onvermogen om elkaar te laten weten dat wij elkaar begrepen hebben. En dan is het klaar. Er zijn wetten van resonantie die onzichtbaar een rol spelen… en soms is het niet perse die persoon, die je toen tegengekomen bent. Soms is het een lid van hun geestelijke familie van de Bron, die dezelfde resonantie patronen heeft.Het is boeiend allemaal.
Ik weet dat ik veel van zulke bijzondere ervaringen heb met cliënten. Heb jij ook zo’n ervaring door een sessie die we samen hebben gehad, mail mij dan. Want ik denk dat zulke verhalen heel belangrijk zijn om te delen. Zodat we beter begrijpen hoe blokkades herkent kunnen worden en vooral opgeruimd kunnen worden. Mail mij hier.