De macht van massahypnose – een samenvatting

Massavormingspsychose

Dit is een korte samenvatting van de bespreking tussen
Dr. Mattias Desmet, docent Massavormingspsychose;
Dr. Robert Malone, de uitvinder van het mRNA-vaccin; en
Dr. Peter McCullough, de meest gepubliceerde cardio-renale arts in de wereldgeschiedenis.

Waarom zijn mensen vatbaar?

Het gaat over het onderzoeken van de reden waarom massavormingspsychose kan plaatsvinden en waarom sommige mensen daar vatbaar voor zijn. Er zijn verschillende voorwaarden die van belang zijn.
– Volgens deze drie artsen ontbreekt het bij 60% van de mensen aan zinvolle relaties. Dat is enorm veel.

– Mensen missen de verbinding met zichzelf. Een relatie is geen alternatief voor een innerlijke verbinding, al wordt dit wel vaak zo gezien. Een gevolg daarvan is dat mensen vaak ook een gebrek aan betekenis ervaren, een gebrek aan zingeving. Mensen zijn echt sociale wezens en wanneer de sociale band verstoord is, ervaren ze hun leven meestal als zinloos.
Je ziet in deze tijd een verhoogd aantal gevallen van suïcide. Verwarring en doelloosheid slaan toe. 

13% van de mensen beschouwt hun baan als echt zinvol, en 65% meldt dat ze hun baan als volkomen zinloos ervaren. Dit is een fenomeen dat zeer goed is beschreven in een boek van David Graeber: Bullshit Jobs.

– De derde voorwaarde, die ook een gevolg is van de eerste twee voorwaarden, is dat er veel ‘free floating fear’ is, dus angst die mensen niet kunnen verbinden aan een mentale werkelijkheid. En dat is uiterst belangrijk, want als we weten waar we angstig voor zijn, zijn we niet zo gespannen. Het is voor een mens afschuwelijk om in een situatie te zitten waarin hij geconfronteerd wordt met angst, zonder dat hij weet waar hij angstig voor is. Deze onzekerheid is heel bedreigend.

Frustratie en agressie

Er is veel ‘zwevende’ frustratie en agressie. Mensen voelen zich gefrustreerd en agressief zonder te weten wat hen precies frustreert. Dit kan snel omslaan in agressie. Onder deze voorwaarden is een bevolking gevoelig voor een zeer specifiek fenomeen. Als er onder deze omstandigheden een verhaal via de massamedia wordt verspreid, waarin er een angstobject wordt aangereikt en er tegelijkertijd een strategie wordt aangereikt om met het angstobject om te gaan, gebeurt er iets vreemds in een samenleving. De ‘free floating fear’ hecht zich dan aan het angstobject dat in het verhaal wordt gepresenteerd. Mensen zijn bereid deel te nemen aan de strategie om met het angstobject om te gaan. Dat leidt op zich al tot het belangrijkste aspect van massavorming, omdat iedereen deelneemt aan dezelfde strategie. Er ontstaat een nieuwe sociale band. Mensen voelen zich minder geïsoleerd, hebben een doel, krijgen een zingeving. 

Sociale saamhorigheid

Nieuwe sociale banden worden gevormd en de nieuwe vorm van betekenisgeving en samenhorigheid bloeit op. En al die ‘free floating’ frustratie en agressie is nu gericht tegen een specifieke groep: de groep die niet wil deelnemen aan de massavorming. Dat is wat we in de hele geschiedenis keer op keer hebben gezien. Massavorming heeft een destructieve eigenschap. Er wordt steeds gezocht naar een nieuwe vijand: een nieuwe vijand die tot object van angst gemaakt kan worden, die vernietigd moet worden enzovoort. Uiteindelijk zal deze destructieve eigenschap zelfdestructief worden.

Groepsmentaliteit

Een ander aspect uit dit interview is wat ik de egregore heb genoemd. In mijn video ‘Jij de onwetende tovenaar’ meer hierover. Er is een fenomeen dat zij psychologisch niet kunnen verklaren en dat is de “hive” mentaliteit, de Beehive, als bijen die zich aansluiten bij de zwerm. Dit gebeurt als een menigte zich vormt, zowel op een mentaal psychologisch niveau als wanneer een menigte fysiek bij elkaar komt. Mensen beginnen dan op dezelfde manier te denken, ze gaan zelfs allemaal dezelfde woorden gebruiken. Dit gebeurt extreem snel. Het is psychologisch erg moeilijk uit te leggen. Ik zie dit als groepsgeest, de egregore die vat krijgt op de groep. Hoe mensen dezelfde gedachten, dezelfde woorden gaan delen in zo’n korte tijd. Rupert Sheldrake verklaarde dat wanneer mensen op dezelfde manier gaan denken, de ideeën en gedachten zich verspreiden in een soort amorf genetisch veld. Mensen raken dan allemaal verbonden met dit veld.

Wie laten zich niet meevoeren?

Waar men ook niet helemaal de vinger op kan leggen is welke eigenschappen kenmerkend zijn voor de groep die zich niet laat meevoeren in de massahypnose. Deze groep lijkt zich zo totaal anders te voelen. Die groep lijkt zich als een kleine, typische minderheid te ontwikkelen. Deze mensen gaan niet mee in het verhaal dat leidt tot de massavorming. Dit is een heel diverse groep mensen. Ze komen uit allerlei verschillende politieke achtergronden, zijn van verschillende sociaal-economische status en hebben zeer verschillende professionele achtergronden. Zij zijn moeilijk te definiëren. Het zijn mensen die geen stabiliteit zoeken buiten zichzelf. Zij hebben een gemeenschappelijk gedeeld ideaal of ideaalbeeld en een innerlijk gevoel van verbondenheid dat zij niet buiten zichzelf zoeken.

Intelligentie geen norm

Intelligentie is niet bepaald een norm. Hoog intelligente mensen schijnen even vatbaar of zelfs vatbaarder te zijn voor de massavorming dan de doorsnee mens. Een verklaring  die wordt genoemd is dat ze al vroeg hebben geleerd zich aan te passen en zo geleerd hebben succesvol te worden als academicus. Eén ding is duidelijk, namelijk dat hoe hoger het opleidingsniveau, hoe vatbaarder of kwetsbaarder mensen gewoonlijk zijn voor massavorming in het algemeen. En dat is iets verrassends. Men probeert dit te verklaren vanuit een psychologisch standpunt en  men denkt dat sociale status en de angst deze kwijt te raken erg belangrijk is. Dat zou de reden kunnen zijn waarom mensen geneigd zijn zich te conformeren aan het mainstream verhaal.

Moed om waarheid te spreken

In het interview wordt verwezen naar het woord van Socrates – Parrhesia – de moed om de waarheid te spreken. Men vond dat de maatschappij niet goed kon functioneren als er niet genoeg mensen waren die de moed hadden om de waarheid te spreken. Dus noemde men het Parrhesia.

Ik, Hyacintha, denk dat precies deze eigenschap – de moed om te proberen de waarheid te spreken – heel kostbaar is. En om dat te kunnen en te durven, moeten we al onze oude programma’s loslaten. Daarom doe ik mijn best om steeds weer, zoveel mogelijk in groepshealingen, de patronen op te lossen uit ons persoonlijk maar uiteindelijk ook zo uit het collectief. Dit heeft altijd een ‘ripple effect’: het spreidt zich als golven steeds verder uit.

 

En toen was ineens alles voorbij

Op 28 oktober 2019 heb ik de moordenaar van mijn zusje Nadine ontmoet.
Hyacintha was bij dit mega bijzondere, intense en transformerende gesprek aanwezig.

Daarom vertel ik hier, op haar website, in een serie blogs mijn verhaal.
Om te laten zien wat mijn weg is geweest en wat de genezende kracht van vergeving mij heeft gebracht en om daarmee hopelijk ook anderen te inspireren. 
Nadine is op 2 december 2006 op 20 jarige leeftijd met 36 messteken om het leven gebracht door haar ex-vriend. Hierbij de derde blog uit de serie.

Stilte

Ik herinner me een allesoverheersende stilte. Alles in het leven voelt zo nutteloos. Alsof mijn leven ook opgehouden is. En nu? Hoe ga je verder als je hele wereld ingestort is? ls je geloof in de mensheid in een keer van je is afgenomen? De vier-eenheid is niet meer. Het is als een stoel waar je een poot onder vandaan gezaagd hebt: alleswankelt.

Videoclip

Totdat een kennis van ons met het idee komt om een videoclip te maken als een ode aan mijn lieve zusje. Mijn ouders en ik vinden het meteen een fantastisch idee. Sterker nog, we hadden weer een reden om uit bed te komen.

Het is een heel traject geweest. We vonden iemand bereid om een professionele clip te maken en vrienden van Nadine schreven de tekst. We hebben samen in een studio de tekst op de muziek gemonteerd. Dit was zo bijzonder en intens. Ik had kaarsjes en foto’s van Nadine mee, om zo helemaal in haar sfeer te zijn. Er was een moment waarop de lampen gingen flikkeren en ik zei, “O jongens, Nadine wil dit stukje anders”.

Ik ben hier zo intensief mee bezig geweest.
Ik herinner me dat Dennis een grens hierin bewaakte en zei: “Zes dagen in de week zijn voor Nadine, de 7e dag is Jacqueline-dag”.
We gingen dan meestal met z’n tweetjes naar de sauna.

Helemaal zoals ze wasWat veel indruk op mij gemaakt heeft is hoe betrokken iedereen was. Een videoclip maken kost normaal zo rond de 20.000 euro. We hebben hier geen cent aan hoeven betalen, want iedereen leverde uit liefde volledig belangeloos een bijdrage.

Hierdoor en door de onophoudelijke steun van onze lieve vrienden kreeg ik het geloof in de mensheid stukje bij beetje terug.

Na anderhalve maand was de videoclip af.
Nadine Inspired

By You was een feit! De eerste keer dat mijn ouders en ik de clip zagen, raakte het ons recht in onze ziel. Wat is het prachtig geworden!
Nadine is te zien als baby, als kind, opgroeiend tot de sprankelende jonge vrouw die ze geworden was. Dansend en bruisend: helemaal zoals ze was.

De Nadine Foundation

Ondertussen was de vraag ontstaan wat we met de opbrengsten van de DVD zouden gaan doen. We wilden hier zelf niet aan ‘verdienen’.  Bovendien voelen mijn ouders en ik alle drie een enorme innerlijke drive en kracht om iets positiefs te doen met het afschuwelijke dat ons is overkomen.

We besloten om het geld aan goede doelen te schenken; iets wat volledig aansluit bij wie Nadine bij leven was. Hieruit ontstond het volgende idee. We zouden een stichting oprichten. Een stichting tegen zinloos geweld en voor dierenwelzijn. Zo konden we alsnog Nadines dro

men uit laten komen en ons steentje bijdragen aan een mooiere wereld.

De Nadine Foundation was geboren. De persrelease en lancering van de DVD vond plaats op 16 februari 2007. Dat was tweeëneenhalve maand na Nadines overlijden. Marianne Thieme van Partij voor de Dieren overhandigde het allereerste exemplaar.

Nadine Inpired By You, I know for sure!

Opruimen en herinneringen

Kort na Nadines overlijden zoeken mijn moeder en ik haar kleding uit. Wat hebben we hier een tranen bij gelaten, want er kleven zoveel herinneringen aan al die kledingstukken. En ze had er nogal wat. Ik heb zo’n beetje alles aangehad. Ik pas haar kleding nu precies. Het voelt voor mij fijn om dit te gaan dragen, want zo is ze een stukje dichterbij mij.
Ook geven we wat kleding aan vriendinnen van Nadine.

Mijn vragen en schuldgevoel

Ondertussen kamp ik met veel vragen en een mega-schuldgevoel.

Ooit heb ik haar gezegd: “ik bescherm je met mijn leven”.
Maar ik leef nog en zij is dood.
Dit was niet te verkroppen voor mij.

Wat had ik kunnen doen? Had ik met Gerold in gesprek moeten gaan? Of had dat de situatie alleen maar erger gemaakt? Dit soort vragen schieten door mijn hoofd. Nadine heeft me in mijn dromen laten zien, dat ik er niets tegen had kunnen doen. Tot drie keer aan toe heb ik, in verschillende vormen, de droom gehad waarbij ik van te voren wist dat het zou gebeuren en het nóg niet kon tegenhouden.

Nog steeds contact

Nadine was sowieso heel veel bij ons. Ik ben zo dankbaar dat wij dit kunnen ervaren. Het is een verzachtende gedachte dat het ‘niet echt het einde is’en dat we ooit weer samen zullen zijn. Ze laat me overal waar ik binnenkom het nummer “Hurt” van Christina Aguilera horen. Dat is het nummer wat we op haar afscheidsbijeenkomst hebben gedraaid. De tekst van dat nummer raakte Nadine erg. Dat vertelde ze me vlak voor haar overlijden. We hebben er samen met tranen in onze ogen naar geluisterd op de bank in mijn huisje.

Nog een bijzonder moment wil ik ook benoemen. Ik was op weg naar mijn werk en zat er erg doorheen. Ik hoor reclame op de radio van ‘So You Think You Can Dance’ en ik denk: “Daar had Nadine aan mee kunnen doen”.
Precies na dat reclamespotje start “Hurt” en precies op dat moment voegt een arrestantenwagen van links in en zie ik achter mij een rouwauto. Ik voel Nadines aanwezigheid in iedere cel van mijn lichaam.

Ook thuis zijn constant signalen van haar. Lampen die flikkeren of langzaam aan- en uitgaan of een afzuigkap die spontaan aan- en ook weer uitgaat.

De rechtszaak

Een half jaar na Nadines overlijden is de rechtszaak. In de maanden daarvoor krijgen we steeds meer details te horen over wat er precies gebeurd is op 2 december. Tot een paar dagen voor de rechtszaak is ons verteld dat Nadine met 6 messteken om het leven is gebracht. Dit blijkt heel anders te zijn. Het waren 36 messteken, ook werd haar halsje half doorgesneden. In mijn hoofd tel ik tot 36. Dit is gewoonweg niet te doen. Het is niet te bevatten.

Mijn ouders en ik zijn alle drie het liefst zo min mogelijk bezig met de dader.
Tijdens de rechtszaak hebben we echter geen keuze. Alleen al het feit dat we al die tijd met hem in één en dezelfde ruimte moeten verblijven en dezelfde lucht in moeten ademen zorgt ervoor dat we misselijk worden. Koude handen en een hart dat tekeer gaat.

Ik had überhaupt niet gedacht dat ik een rechtszaal ooit van binnen zou zien, laat staan voor zoiets als dit. Wij nemen plaats in de rechtszaal en achter ons en op het balkon zitten onze vrienden. We voelen hun liefde en betrokkenheid en voelen ons enorm gesteund. Hij wordt binnengebracht. Ik vind dat hij eruit ziet als een klein, zielig hoopje mens. Hoe kan deze persoon tot zoiets gruwelijks in staat zijn? Hij neemt plaats, rechts voorin de zaal en wij zitten links, ergens in het midden. Het valt mij op dat hij een glaasje water ingeschonken krijgt. Wij, als nabestaanden, hebben ons eigen flesje water mee. De zitting begon. Hij werd aangeklaagd voor de moord op Nadine, het stelen van haar bankpasje, het hebben van een wietplantage en verboden wapenbezit.

De gruwelijke details

Vervolgens verwoordt de Officier van Justitie tot in elk gruwelijk detail wat er die 2e december is gebeurd. De woorden vormen zich tot beelden in mijn hoofd.

Nadat Nadine binnen was gekomen, die bewuste dag, hebben ze eerst even op de bank gezeten. Hij had een kopje thee voor haar. Dit gesprek heeft ongeveer 10 minuten geduurd. Ze heeft haar jas niet uitgehad. Toen ze opstond om weer weg te gaan, zou Gerold het afscheidscadeau pakken. Het bleek een lege kartonnen doos te zijn en daarachter verborg hij een mes, die hij in de keuken verstopt had. Hij had op drie plekken in zijn huis slagersmessen verstopt.

Hij begon met steken in haar zij. Nadine heeft nog geroepen, “Nee, Gerold!”

Tussen het steken door is hij naar boven gelopen om een laken en een dekbed te halen. Het laken heeft hij om haar heen gedaan en daarna is hij verder gegaan met steken. In het laken zaten ook perforaties. Vervolgens heeft hij het dekbed over haar heen gelegd. De politie vond Nadines lichaam vlakbij de bank. Het mes lag naast haar. Haar bloedspetters zaten tot op het plafond. Gerold heeft voordat hij vertrok haar bankpasje uit haar tas gehaald en heeft het geld van haar rekening gehaald. Voordat hij zichzelf aangegeven heeft op het politiebureau is hij eerst nog naar de Wallen geweest.

Dader en nabestaanden in een rechtszaak

We zien dat de dader in elkaar krimpt en hard begint te huilen. De zitting moet geschorst worden omdat hij het niet meer aankan en tijd nodig heeft om bij te komen. Ik vond dat toen, op zijn zachtst gezegd, heel moeilijk. Mede doordat toen mijn ouders en ik een moment hadden waarbij wij moesten huilen, ons verteld werd door een van de bewakers dat we stil moesten zijn en dat we anders de zaal moesten verlaten. Ongeveer halverwege de zitting mochten mijn ouders en ik gebruik maken van ons spreekrecht, waarvan we alle drie ook gebruik hebben gemaakt. Achteraf hoorde we dat het muisstil was in de zaal en dat we alle drie duidelijk en krachtig gesproken hebben. Dat was voor ons heel belangrijk, onze gevoelens te uiten tijdens de rechtszaak.

De woorden, ‘Code Rood’ vallen vaak tijdens de zitting. Volgens de dader was het ‘Code Rood’, de hoogste fase van alarm. Het schijnt dat toen hij zichzelf aangaf het ook meerdere malen geroepen te hebben. Volgens hem was dat de reden dat ze dood moest. Hij had in haar ogen gezien dat ze ontrouw was geweest. Ook was ze kort nadat ze de relatie verbroken had weer gaan daten met andere jongens, hij vond dat ze dat uit respect naar hem toe niet had mogen doen. Zijn eer was aangetast en daar moest ze voor boeten.

We horen hem uitspraken doen als, “Alle vrouwen zijn sletten totdat het tegendeel is bewezen.”

Ook horen we hem een paar keer zeggen, bijna fluisterend, hoe het hem allemaal spijt. Of ze hem nou 10, 20 of 30 jaar gevangenisstraf geven, het weegt volgens hem niet op wat hij ons als familie aangedaan heeft.

Uiteindelijk komt er een einde aan deze martelgang.
We horen de Officier van Justitie 12 jaar en TBS eisen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vergeving 2: De begrafenis

Nadine is op 2 december 2006 op 20 jarige leeftijd met 36 messteken om het leven gebracht door haar ex-vriend.

Hierbij de tweede blog uit de serie over vergeving.

Op 28 oktober 2019 heb ik de moordenaar van mijn zusje Nadine ontmoet.
Hyacintha was bij dit mega bijzondere, intense en transformerende gesprek aanwezig.

klik hier voor links en achtergrond informatie

Daarom vertel ik hier, op haar website, in een serie blogs mijn verhaal.
Om te laten zien wat mijn weg is geweest en wat de genezende kracht van vergeving mij heeft gebracht en om daarmee hopelijk ook anderen te inspireren.

2 december 2006

Nog één ontmoeting en dan laat ik je met rust

Nadine had een zaterdagbaantje bij de lezersservice van het Noordhollands Dagblad.
Gerold zocht contact met haar en probeerde Nadine over te halen om na haar werk naar hem toe te gaan. Eigenlijk wilde ze niet. Hij gaf aan dat hij een afscheidscadeau voor haar had en dat at hij haar na deze ontmoeting met rust zou laten.
Uiteindelijk ging naar hem toe.
Voor de laatste keer.

Toen ze na haar werk niet thuis kwam, belde mijn moeder haar op en kreeg haar aan de lijn.
Ze klonk een beetje gehaast en zei: ‘Mam, ik bel je zo terug’.
Het waren de laatste woorden die mijn moeder hoorde van Nadine.
Een kwartier na het telefoontje is ze overleden.

Het bericht

Ik was op dat moment bij mijn schoonfamilie. Wij zaten op dat moment al in een nachtmerrie. De broer van mijn toenmalige vriend Dennis had de dag daarvoor zelfmoord gepleegd. Toen mijn moeder mij belde en vertelde dat ik zo snel mogelijk naar huis moest komen, omdat dat er iets ernstigs was met Nadine, wist ik meteen dat het iets met Gerold te maken had.
Die autorit, die een uur duurde, leek de langste van mijn leven.
Ik hield mezelf voor dat ik gelukkig niet naar het ziekenhuis hoefde. Dat het zo ernstig niet kon zijn. Was ze verkracht? In elkaar geslagen? Of…..nee, niet aan denken.

Toen ik thuis aankwam, kon ik meteen zien dat het helemaal mis was. Overal stonden auto’s en fietsen. Mijn vader kwam naar buiten toen hij mij zag en pakte me vast en zei:

‘Het lichaam van een jonge vrouw is gevonden in de woning van Gerold’.

Ik stortte letterlijk ter aarde. Mijn benen konden mijn gewicht niet meer dragen.
Ik heb geschreeuwd: NADINE!!!!!!!! NEE!!!!!!

Weggevaagd

Op dat moment stortte mijn hele wereld in. Het voelde alsof mijn hele leven in een klap was weggevaagd. Alsof verleden, heden en toekomst niet meer bestonden.
Alsof een deel van mijn hart uit mij was gerukt, onherstelbaar beschadigd, als een open wond die niet meer heelt.

Ik liep naar binnen. Mijn moeder en ik keken elkaar aan vol verbijstering.
We hielden elkaar vast en wilden elkaar niet meer loslaten.

Mijn lijf was zo verkrampt en ik was zo van streek dat de dokter moest komen.
Ik kreeg een injectie met rustgevende vloeistof en oxazepam voorgeschreven. Hierdoor werden mijn emoties gedempt.

De dagen daarna zijn bijna als in een roes voorbij gegaan. Ik herinner me dat we veel mensen om ons heen hadden die voor ons zorgden.
De drang om te eten (of wat dan ook te doen) was helemaal weg. Af en toe stopte iemand een hapje eten in onze monden.
Op dat moment realiseerde ik het me niet, maar onze lieve vrienden namen vrij van hun werk, ze deden onze was, ze kookten voor ons, ze maakten schoon, ze deden ‘gewoon’ ons hele huishouden.

Wat ik me ook herinner, is dat mijn haar echt losliet. Hele plukken kwamen eruit. Al snel was er van mijn dikke bos niet veel meer over. Ook viel ik ruim 7 kilo af in één week tijd. Mijn kleren pasten me niet meer. Ik weet nog dat ik verdwaasd in de stad rondliep om kleding te kopen voor de uitvaart van mijn zusje.

Tot we schor waren

Toen het eerste moment dat we Nadine zouden zien. Eerst kregen we haar spulletjes, die ze bij zich had gedragen. Dit moment was voor mij misschien wel net zo heftig als dat moment in de tuin.
Het is met zo excessief veel geweld gebeurd. 36 messteken. Haar halsje half doorgesneden. Gelukkig was haar gezichtje onbeschadigd.

Daar lag ze dan. IJskoud en verstijfd.
Vrienden die mee waren, hoorden onze schreeuwen, gillen en oerkreten. Mijn moeder en ik gilden tot we schor waren.

Mee naar huis

Nadine mocht mee naar huis. Vrienden hadden een prachtige houten baar gemaakt. Haar hoofd rustte op een hart.
Ik had mooie, vrolijke kleding voor haar uitgekozen. Hierbij moesten we rekening houden met haar verwondingen. Het moest alles bedekken, inclusief een colletje.
Ik deed wat lipgloss op haar uitgedroogde lippen en haar lievelingsgeurtje op. Ook deed ik haar hakschoentjes aan, die we kort geleden samen gekocht hadden.

Maar het was Nadine niet meer. Haar ziel was er al uit. Het was alleen nog maar haar lichaam. Dat voelde voor mij meteen zo.

In die dagen daarna veranderde ons huis in een bloemenzee.
Wat een mensen.
Iedereen kwam afscheid nemen van die jonge, sprankelende meid in de bloei van haar leven.

De betrokkenheid en medeleven waren echt heel fijn, maar toch had ik regelmatig de behoefte om alleen te zijn, in stilte, en wilde ik dat iedereen weg zou gaan. Vaak heb ik tegen mijn moeder aangeplakt op de bank gezeten. Soms apathisch.

De volgende grote uitdaging was de condoleance van Dave, mijn zwager. Uren lang staand honderden mensen de hand schudden, waarvan ik de meesten niet eens kende.
Ik had voor mijn gevoel geen keuze, want ik wilde er voor Dennis zijn. Totaal kapot was ik daarna.

Bij thuiskomst kregen wij een klankhealing. Vrienden namen ons mee op een trancereis met drums en klankschalen. Het lukte om voor een moment in diepe ontspanning te komen en ik voelde Nadine dichtbij ons. Hierdoor vond ik weer een klein beetje kracht om verder te gaan.

Dat was noodzakelijk.
De volgende dag stonden namelijk 2 uitvaarten op het programma.
Een surrealistisch scenario die voor mij toch echt de realiteit was.

 

Vroeg gingen we op weg voor de uitvaart van Dave. Een dierbare vriendin ging mee ter ondersteuning. Ik probeerde er zoveel mogelijk te zijn voor Dennis en mijn schoonfamilie. Na de uitvaart kleedde ik me om, dat voelde noodzakelijk voor mij. Van zwart naar geel.

De uitvaart

De stille tocht

Voorafgaand aan haar uitvaart liepen wij een stille tocht tegen zinloos geweld.

Wat een mensen hadden zich verzameld in onze straat. Achteraf hoorden we dat er ongeveer 1000 mensen meegelopen hebben. Het was stormachtig, maar droog.

Mijn ouders, Dennis, mijn oma en ik liepen voor de rouwauto. Mijn opa, die slecht ter been was, zat bij Nadine in de auto. Daarachter liepen de verdere familie, vrienden en overige belangstellenden.

Daar liepen we dan. We droegen het ondragelijke.

Nog nooit heeft stilte zo tastbaar gevoeld. Zelfs in de winkelstraat was het stil. De muziek in de winkels stonden uit, alle mensen waren stil en stonden stil toen wij voorbij liepen.

Toen we de winkelstraat uitliepen, klonken er ineens twee keiharde donderslagen en kregen we een enorme hagelbui over ons heen. Iedereen liep door.

Na de hagelbui kwam de zon tevoorschijn. Nadine was bij ons.

Zingen en dansen: zo stond zij in het leven

In de Oosterkerk hielden wij de afscheidsbijeenkomst voor onze lieve Nadine. Rond de 600 mensen waren tijdens de dienst aanwezig. Nadine lag op haar baar in het midden van de kerk. Rondom haar bloemen en wat knuffelberen.

Mijn vader werkte als uitvaartleider en leidde nu ook de uitvaart van zijn jongste dochter.
Ik zag dat hij zijn gevoel ‘uit had gezet’ en het tot in de puntjes geregeld had. Dit kon hij ten minste nog doen voor haar.

Mijn moeder en ik spraken tijdens de bijeenkomst. We hadden samen net zo lang geoefend totdat we de woorden die we op papier gezet hadden verstaanbaar konden uitspreken. Er spraken nog meer mensen: mijn opa, vrienden en een docente van school.

Er werd ook gezongen en gedanst. Voor Nadine. Zo stond zij in het leven, zelfs nu was haar positieve sprankelende karakter nog voelbaar a

anwezig.

Ook was er een grote groep beveiligers aanwezig. Mijn vader werkte ook, net als ik, in de beveiliging op Schiphol. Ze waren in uniform aanwezig. Mijn ouders en ik stonden samen met hen in een kring om Nadine heen, om haar zo een laatste veilige vlucht te geven.

De dienst en het napraten duurte uiteindelijk viereneenhalf uur. We waren emotioneel totaal uitgewrongen, maar ook dankbaar dat het zo’n mooi afscheid was: helemaal ‘Nadine-waardig’.
De crematie

De volgende dag hadden we haar crematie, in stilte met een heel klein groepje. Nadines lichaam werd opgehaald door een prachtige witte limousine.

Aan weerszijden van de oprijlaan van het crematorium lagen de bloemstukken en wij liepen achter de witte auto aan.

In het crematorium duwden wij het levenloze lichaam van mijn zusje door de gangen richting de oven. Er stonden waxinelichtjes om ons de weg te wijzen.

We kwamen steeds dichterbij, het geluid van de oven werd harder.
Ik wilde er tot het einde bij zijn voor mijn kleine zusje en heb samen met mijn vader en een vriend van ons Nadines lichaam de oven in geduwd.

Ze verdween in de vlammenzee.

Hoorn, 7 december 2006. VERDRIET EN STILLE TOCHT VOOR NADINE.
Nadine Beemsterboer werd vorige week vermoord door haar ex vriend. Vandaag werd een stille tocht gehouden en werd het verdriet door de familie zo moedig mogelijk gedragen.
Opvallend was dat Nadine niet in een kist lag maar in een paars laken was gehuld toen zij door familie en vrienden de kerk werd binnengedragen. .foto Martin Mooij

klik hier voor links en achtergrond informatie

 

KLIK HIER VOOR DEEL 1

 

 

 

 

 

 

 

Vergeving – Links en achtergrond-informatie

Hier terug naar de Blog over Vergeving

Uitzending van Iedereen verlicht – bekijk van minuut 12.45 de aflevering over Nadine en Jacqueline Beemsterboer

 

Afbeelding kan het volgende bevatten: 3 mensen, lachende mensen

 

 

Hier terug naar de Blog over Vergeving

 

Stille tocht

 

 

 

 

 

 

Hoorn, 7 december 2006. VERDRIET EN STILLE TOCHT VOOR NADINE.
Nadine Beemsterboer werd vorige week vermoord door haar ex vriend. Vandaag werd een stille tocht gehouden en werd het verdriet door de familie zo moedig mogelijk gedragen.
Opvallend was dat Nadine niet in een kist lag maar in een paars laken was gehuld toen zij door familie en vrienden de kerk werd binnengedragen. .foto Martin Mooij

Klik hier voor de stille tocht

Hoe ik jouw moordenaar kon vergeven 1

Op 28 oktober 2019 heb ik de moordenaar van mijn zusje Nadine ontmoet.
Hyacintha was bij dit mega bijzondere, intense en transformerende gesprek aanwezig.

Daarom vertel ik hier, op haar website, in een serie blogs mijn verhaal.
Om te laten zien wat mijn weg is geweest en wat de genezende kracht van vergeving mij heeft gebracht en om daarmee hopelijk ook anderen te inspireren.

klik hier voor links en achtergrond informatie

Nadine is op 2 december 2006 op 20 jarige leeftijd met 36 messteken om het leven gebracht door haar ex-vriend.

Terug in de tijd
Nadine, mijn kleine zusje

Nadine is mijn enige, ruim 4 jaar jongere zusje. We hadden als kinderen al een bijzondere band, ondanks, of misschien juist, doordat we zo verschillend waren.
Zij was de ‘zorgeloze’, ik de zorgelijke.
Zij was het zonnetje in huis, ik was het die het leven vaak als zwaar ervoer.
Zij altijd ontspannen, ik vaak gestrest.
Zij meestal te laat, ik stipt op tijd.
Zij laid-back, ik de doorzetter.
Zij bij wie het ‘aan kwam waaien’, ik de vechter.
Zij, ah…het komt allemaal wel goed, ik de perfectionist.
Ook qua uiterlijk waren we totaal verschillend.

Nadine, mijn vriendin van wie ik zielsveel houd
Maar, als je verder keek, dan waren er ook zoveel overeenkomsten.
Onze humor bijvoorbeeld. Wij konden echt schaterlachen om dezelfde dingen, waarbij de tranen over onze wangen rolden..
Als je ons beter leerde kennen dan hoorde je ook dezelfde uitspraken, stemgebruik en grapjes. Onze liefde voor dieren deelden wij ook. We waren allebei vegetariër en allebei verlangden we diep naar een betere en mooiere wereld. We voelden allebei de behoefte om daar een steentje aan bij te dragen. We wilden elkaar en anderen tot steun zijn en vonden vaak ook steun bij elkaar.

Op de moeilijke momenten in mijn leven stond zij naast mij. Ik wist dat ik altijd op haar kon rekenen en zij op mij.

Wat een bijzondere band, wat een diepe, onvoorwaardelijke liefde is er tussen ons. De tranen rollen over mijn wangen nu ik dit opschrijf: wat mis ik haar in de menselijke vorm op deze aarde.
Wat zou ik nog graag samen herinneringen willen ophalen. Ik zou zo graag toekomstplannen willen bespreken met haar.
Ik zou mijn uitdagingen in het leven willen delen, mijn vreugde, mijn verdriet, de dingen waar ik trots op ben.
Wat zou ik graag willen dat mijn man en onze kinderen de kans kregen haar te leren kennen, maar vooral ook, wat zou ik graag het verdriet, de pijn en worsteling van mijn ouders willen verzachten.

Maar ons levenspad, onze zielsmissie, is anders.

Het jaar van het onbekende afscheid

De relatie tussen Nadine en Gerold
Toen Nadine 17 jaar was ontmoette zij Gerold. Er ontstond een vriendschap die uitgroeide tot een liefdesrelatie. Ze beleefden hele mooie en intieme momenten samen en hielden ontzettend veel van elkaar. Na ongeveer een jaar ontstonden er echter scheurtjes in de relatie. Deze scheurtjes hield ze zoveel mogelijk voor zichzelfen haar omgeving mocht vooral niets over Gerold of over hun relatie zeggen. Ze nam het áltijd voor hem op. Zij zag altijd het goede in iemand, ook in hem.

Wij zagen haar in die periode veranderen van zorgeloze jonge meid die volop in het leven stond, naar een volwassen (huis)vrouw. Ik zag haar diepe liefde voor hem, maar ook haar verdriet en worsteling.

Vanaf het allereerste moment van de ontmoeting hadden mijn ouders en ik al een ‘onderbuikgevoel’ dat er iets niet klopte.
We zagen de liefde tussen die twee, maar ook het bezitterige aspect van de relatie dat er soms was.
Ik heb wel eens gedacht: ‘Gerold, zet dat masker eens af. Laat je ware zelf eens zien’.

Na ongeveer 2 jaar nam Nadine mij in vertrouwen over de strubbelingen in haar relatie.
Ik heb alleen maar naar haar geluisterd. Toen ze uitgepraat was zei ze zelf: ’Dit is toch wel erg, he Choc?’. Dat is mijn koosnaampje. Ik heb alleen maar geknikt.

Ze maakte het een paar keer uit, maar ze kwamen iedere keer toch weer bij elkaar.

De beste vriendin van Nadine, Jenneviev, vertelde me later dat Nadine door de relatie die ik toentertijd had, inzag dat het ook anders kon en dat ze het anders wilde.

De druppel voor Nadine om de relatie definitief te verbreken was het moment dat Gerold haar in haar gezicht gespuugd had. Dat was voor haar zo denigrerend.
Uiteindelijk heeft hun relatie bijna 3 jaar geduurd.

Mijn onderbewuste

We zagen haar weer opbloeien. Ze sprak weer meer met vriendinnen af en ging uit.
Wel wilde ze er tóch nog zijn voor Gerold. Ze wilde hem steunen in zijn liefdesverdriet.
Na een tijdje voelde ze steeds sterker dat het beter was dat ze hem volledig los zou laten.

Nadine en ik hadden op een gegeven moment een gesprek in de badkamer, waarbij ik tegen haar zei: ‘Nadine, ik kan niet zonder je leven’.
Waarop zij antwoordde ‘Choc, je hoeft ook niet zonder mij te leven. Gerold houdt zoveel van mij, hij zou me nooit wat aandoen.’
Waarom zei ik dat tegen haar?

Enige tijd voor haar overlijden ben ik ook met allerlei vage klachten uitgevallen op mijn werk. Toen begreep ik daar niets van. Nu weet ik dat mijn onderbewustzijn al wist wat er komen zou.

Ons afscheid

De laatste periode bleek achteraf een echt ‘afscheidsjaar’ te zijn geweest.
Mijn ouders waren 25 jaar getrouwd.
We zijn op de dag zelf met zijn viertjes naar Amsterdam gegaan en hebben een rondvaart gemaakt. We hebben heerlijk geluncht en van het zonnetje en een frisse duik genoten. En tenslotte zelfs nog uit eten geweest bij Pasta i Basta, een restaurant met prachtig zingende obers.
Wat een heerlijke dag!

Het feest organiseerden Nadine en ik samen. Het werd een avond om nooit meer te vergeten. Ik weet nog dat ik zei dat het voor mij de mooiste dag van mijn leven was. Dat voelde voor ons alle vier zo. Alles klopte. Het was een knalfeest waarbij de liefde tussen ons vieren er vanaf spatte, sms’te een vriendin van mij later.

We zijn samen met onze ouders nog een keer naar België op vakantie geweest (terwijl Nadine en ik  allebei een relatie hadden dus). We zijn naar een plek geweest waar wij als gezin in onze kindertijd meerdere keren op vakantie geweest zijn.
Mijn vader is een dagje met Nadine wezen skiën. Mijn moeder is met haar naar Limburg geweest en ze hebben daar een paar onvergetelijke dagen gehad.

Nadine en ik zijn met onze opa en oma op nostalgische tour geweest naar de kinderboerderij en aten net als vroeger poffertjes. Daarna bezochten we de  sauna met z’n vieren en tenslotte we zijn als zusjes samen naar de Apenheul geweest, waar we als kinderen altijd zo ontzettend genoten hebben.
We zeiden voortdurend tegen elkaar: ‘Genieten, nu!’

We namen afscheid, zonder dat we wisten dat we afscheid namen.

Ik voel mij zo ontzettend dankbaar voor alle momenten met haar samen. Voor de 20 jaar die wij samen als zusjes door het leven konden gaan: hand in hand.

 

Nawoord:

Jacqueline heeft haar transformatieproces van verwerking en vergeving, stapsgewijs gerealiseerd in samenwerking met Hyacintha Kraidy, die haar heeft ondersteund en begeleid via de Remember en OMnium Healing en Coaching methode

 

Wil je reageren en ervaringen die jij hebt delen? mail dan je reactie naar Contact:  https://www.claritasessentiae.nl/contact/

KLIK HIER VOOR DEEL 2

klik hier voor links en achtergrond informatie

 

 

 

Omnium

Grow your Heart-Centred Consciousness in an increasingly Artificial world

Caroline heeft de laatste tijd onwijs diepe en transformerende sessies gegeven onder de naam van Global Release 1, 2 en 3. Het gaat erom dat wij langzaam ons loskoppelen van de oude paradigma van mind control en ons opnieuw gaan verbinden met de Nieuwe Aarde. 

De komst van Caroline op 7 juli is zeer bijzonder. Misschien zegt de titel  “Grow your Heart-Centred Consciousness in an increasingly Artificial world” je niet zoveel maar het is mega actueel. 
Bekijk maar deze bijzonder informatieve video van Elon Musk over kunstmatige intelligentie: 

Wij zijn heel blij dat CAROLINE CORY weer naar Nederland komt op 7 en 8 juli.

Kijk op haar pagina voor vroege vogelkorting https://www.omniumuniverse.com/Calendar/2018/7/

Caroline is een bijzondere bewustzijnsleraar, visionaire auteur en filmmaker van de twee films, I AM THE UNIVERSE en E.T. CONTACT die inmiddels meer dan 10 prijzen in ontvangst heeft kunnen nemen.

Je weet denk ik ook, dat mijn healingwerk en de Remember die ik geef, (op 25, 26, 27 mei a.s.) gebaseerd zijn op de informatie die zij geeft. Ik ben al sinds 2008 haar leerling en de kennis en ervaring die zij deelt is uniek en onze tijd ver vooruit.

Over onze tijd gesproken! Ben jij je ook bewust hoe wij bedolven worden door materialisme en kunstmatige intelligentie? Je leest er steeds vaker over in de media. Ik denk dat de meeste van ons de ernst ervan niet inzien. 
Wist je dat wanneer je een kikker in heet water gooit, hij er meteen uitspringt? Klink logisch. Maar wist je dat wanneer een kikker waar het water geleidelijk aan aan de kook wordt gebracht, dat hij levend gekookt kan worden? Hij wordt suf, valt in slaap en gaat dood. Tja, zielig. Maar hoe zielig zijn wij?

Merk jij ook dat het steeds lastiger wordt om onderscheid te maken tussen wat waarheidsgetrouwe informatie is en wat niet? Ik weet dat ik dat ook best lastig vind. Waar moet je je informatie aan toetsen? Hoe weet je nou of iets klopt of niet? Alles kan worden gemanipuleerd en de technologie gaat heel ver, veel verder dan jij en ik vermoeden! Hoe nuttig is het om praktische hulpmiddelen een aanwijzingen te krijgen over hoe wij via onze Hoger Bewustzijn ons onderscheidingsvermogen kunnen vergroten en de juiste keuzes leren maken.

Het thema van Caroline’s seminar op 7 juli is dan ook:

“Grow your Heart-Centred Consciousness in an increasingly Artificial world”
(het wordt in het Engels gegeven)

In deze ervaringsgerichte workshop legt Caroline uit hoe je je optimaal kunt verbinden met je Hoger Bewustzijn en het nieuwe aarderaster. Door deze verbinding in je activeren leer je perfect te navigeren door deze complexe tijd en gebruik je je innerlijke waarneming om helder onderscheid te maken tussen wat waar is en wat vals, wat groei bevordert en wat niet. Zo ontwikkel je het vermogen om waarheidsgetrouwe informatie te identificeren op elk gebied van de menselijke samenleving zoals technologie, communicatie, educatie, bestuur etc. Door dit onderscheidingsvermogen in jezelf te ontwikkelen wordt je meester in het manifesteren van je eigen realiteit, ongeacht wat het collectief mogelijk creëert.

Alles wat Caroline doet is altijd gericht om ons bewustzijn te verruimen en het evolueren van onze spirituele ontwikkeling en het is een unieke mogelijkheid om geinitieerd te worden in deze nieuwe energie en bewustzijn.

Workshop op 8 juli**
“PERSONALIZED GUIDANCE WITH CAROLINE”

In deze ervaringsgerichte workshop gaat Caroline dieper op de materie van 7 juli in en helpt je door middel van een persoonlijke boodschap in je spirituele ontwikkeling. Deze bijeenkomsten met Caroline zijn zeer waardevol, uniek en leerzaam.

VOORWAARDE VOOR DEELNAME AAN DE WORKSHOP OP 8 JULI:
** Je moet bekend zijn met de OMnium-Methode en ten minste één cursus hebben voltooid.
Voor vragen: e-mail omniumuniverse
** Deelname aan 8 juli kan alleen in combinatie met deelname aan 7 juli.

Voor meer informatie over de exacte tijden op beide dagen, de locatie, de kosten, de vroegboekkorting en om TICKETS te bestellen, klik hier: https://www.omniumuniverse.com/Calendar/2018/7/
of bel met Wigard 06-15084671

Ik heb er reuze veel zin in en kijk ernaar uit Caroline weer in Nederland te ontvangen!

Kom jij ook?

Liefdevolle groet

Hyacintha en het Claritas Team

Een gedachte, een DANK JE en een boodschap…

 

Gisteren was ik naar mijn zoon aan het kijken tijdens zijn zwemlessen …

… ik keek rond, naar alle kinderen, alle ouders, iedereen daar aanwezig … en ik dacht:

“Wow … kijk naar AL deze menselijke wezens hier, elk van hen, hier zittend, denkend … scheppend met elke gedachte … hun denkvermogen inzettend in de creatieve ruimte van oneindig potentieel, elke seconde … dat is VEEL gedachten-energie …

Zoom eens uit … zie het hele gebouw … de hele plaats … de hele stad … provincie … land … continent … planeet …

Dat is VEEL!!!!!!!!! gedachten-energie, elke seconde …”

 

DANK JE!

Dus, ik wil DANK JE zeggen !!!

  • DANK JE aan allen die bewust en geconcentreerd zijn en toegewijd zijn om hun gedachten hoogfrequent te houden en op één lijn te brengen met de Bron … het creëren van onze Nieuwe Aarde Paradigmatische Werkelijkheid!
  • DANK JE voor het brengen van de hogere universele frequenties in het aardse vlak en het collectieve bewustzijn, door jouw goddelijke fysieke instrument, door jouw goddelijke gedachten te laten stromen naar de menselijke mind matrix.
  • DANK JE voor ZIJN en voor het delen van je positieve heldere stralende Liefde-vibraties door alles wat je denkt, zegt en uitdrukt, als genezer, kunstenaar, leraar, coach of therapeut, of als een vriend, ouder of partner of anders …
  • DANK JE omdat je een inspiratie bent, om anderen te laten ontwaken door jouw ontwaken, om de herinnering aan onze ware goddelijke oorsprong in elkaar te ontsteken!

Weet je … hoe meer van ons het licht van Pure Bron Bewustzijn verspreiden door onze eigen unieke authentieke Wezens … des te beter!

 

Een boodschap

Gisteravond in een droom ontving ik een boodschap voor iedereen die ik met je wil delen.

“Je doel … gaat niet over het nastreven van een doel! Het gaat over GELUKKIG zijn. Echt gelukkig!”

Dus mijn geliefde vrienden, Geluk… deze manier van uiten heeft alles te maken met Zijn!

De Vreugde om te ZIJN … brengt gewoon alles samen … en vreugde is zo’n hoooooge frequentie … gedachten van Vreugde = liefde en dankbaarheid en HET VERHOGEN VAN DE TRILLING VAN DEZE GEHELE PLANEET EN DAAR VOORBIJ!

Je kunt in deze blog meer lezen over de kracht van onze gedachten-energie: “Dit zal de manier waarop je denkt voor altijd veranderen

 

Love 💜 KY

Door de ogen van Onvoorwaardelijke Liefde

 

“Mam, ik denk dat ik lelijk ben”

De dag dat ik mijn zes jaar oude zoon dit tegen mij hoorde vertellen, kon ik mijn oren niet geloven. “WAT???” Hoe komt een kind in vredesnaam aan dit idee?
Hij is prachtig, mooi, perfect! Hij is mijn zoon. Al voordat hij geboren was en hij nog binnen in mij rondzwom, wist ik dat ik van hem hield. Voordat ik hem zag, voordat ik hem leerde kennen, voor alles… wist ik dat ik van hem hield.

Ik probeerde kalm te blijven en vroeg hem alleen wat hij precies bedoelde. Hij zei dat hij zijn haar niet mooi vond, zijn neus, zijn oren… hij vond zijn gezicht gewoon niet mooi. Ik vroeg hem: “Vergeleken met wie? Iedereen is anders toch?” (notitie voor mezelf: volg je eigen wijze advies eens op) Hij dacht er even over na en schudde vervolgens zijn hoofd. Nee, ik ben lelijk. Geen ruimte voor discussie. Case closed.
Alles wat ik kon bedenken, was: “Nou, ik vind dat je hartstikke mooi bent en ik hou met heel mijn hart van je!”. Dat maakte niks uit.

Mijn hart brak. Vervolgens zei hij ook nog dat hij zijn eigen spiegelbeeld niet mooi vond. Ik werd er echt heel verdrietig van. Op dat moment realiseerde ik me … dat hij mijn spiegel was.

 

Ontcijfer de codes van het gedrag van je kind

Mijn vriendin Merel van der Kloor is een “PresentChild” (Fluisterkind) coach. Ze heeft me recent geholpen met een aantal hele waardevolle inzichten in het gedrag van mijn kinderen. Ik wist dat mijn kinderen mijn grootste leermeesters zijn maar Merel heeft me geholpen om zelf hun boodschappen te vertalen. Ik wist meteen dat mijn zoon mijn eigen zelfbeeld aan mij terug gaf. Ik dacht dat ik al genoeg aan dit issue had gewerkt en dat ik redelijk ok met mezelf was. Ik heb veel overwonnen en was aanbeland in een staat van innerlijke rust en acceptatie. Maar dat was alleen omdat ik alles “goed” deed. Ik leefde mijn leven op een manier die goed genoeg was voor mezelf. Het lukte om mezelf te accepteren omdat ik mezelf gedroeg op een manier die acceptabel was voor mezelf. Ik zorgde goed voor mezelf en dacht daarom dat “alles goed was”. Laten we zeggen, voor mijn gevoel voldeed ik aan mijn eigen standaarden en ik voelde me daar goed over.

 

Kinder-spiegels

Het coole aan deze “kinder-spiegels” is dat ze ons onze eigen blinde vlekken laten zien. Het is best lastig om hier mee om te gaan als je de boodschap niet snapt omdat je hun gedrag dan niet kunt plaatsen. Het heet niet voor niets een “blinde vlek” …

Wat mij echt geholpen heeft is om mezelf tenminste de vraag te stellen” “Wat spiegelt mijn kind mij?” In het begin hielp Merel mij de codes te ontcijferen en de boodschap te begrijpen. Daarna werd ik er zelf handig in.

Gelukkig begreep ik de boodschap nu ook vrij snel. Ik wist dat ik dieper moest kijken naar de gedachten die ik diep en verborgen in mij, echt over mezelf had. Het idee van “VOORWAARDELIJKE liefde” voor mezelf terwijl ik van mijn kinderen verwachtte dat ze zichzelf zagen door de ogen van “ONVOORWAARDELIJKE liefde” stond haaks op elkaar. Dat sloeg nergens op.​

Mijn gevoelens voor mijn kinderen als ik naar ze kijk, zijn 100% waar. Ik hou echt van ze zoals ze zijn. Waarom kijk ik stiekem nog steeds met zoveel kritiek en oordelen naar mezelf? Waarom leg ik de lat voor mezelf zo hoog? (en hoger en hoger…) Waarom vind ik altijd iets aan mezelf dat niet goed genoeg is? Het was tijd om mijn focus echt compleet te veranderen.

 

Eindeloos ontevredenheid-isme

Ik heb mijn zogenaamde “perfectionisme” eens goed onder de loep genomen. Als mensen me een “perfectionist”noemden, voelde dat als een compliment. Ik dacht dat het betekende dat ik niets minder dan het beste nastreefde en niet stopte voor alles onverbeterbaar was omdat het perfect was!

Op een dag had ik het door! De manier waarop ik mijn perfectionisme uitte, leek meer op “eindeloos ontevredenheid-isme”. Op het moment dat ik me dat realiseerde zag ik ook de eindeloze nutteloosheid ervan. Hoe zou ik mezelf ooit echt gelukkig kunnen voelen over wat dan ook als ik nooit besloot er helemaal happy mee te zijn? Zou het zo simpel zijn, gewoon door dit wel te besluiten?

 

De twee persoonlijkheden van perfectionisme

Het woord “perfect” leek voor mij twee verschillende kanten te hebben, afhankelijk van mijn innerlijke interpretatie. Verschillend als in dag en nacht of donker en licht. Eén woord met twee persoonlijkheden.

De twee persoonlijkheden van perfectie:
1- Streven naar de balans. De meest accurate definitie van perfectie die ik ooit gelezen heb, was dat perfectie is wanneer alle elementen en aspecten elkaar aanvullen en zo mooi met elkaar samenwerken, precies zoals het zou moeten. Niets hoeft toegevoegd of weggehaald te worden. Het is perfect zoals het is. taken away. It is perfect as it is.

2- Het maakt niet uit wat toegevoegd of weggehaald wordt. Er moet altijd iets toegevoegd of weggehaald worden en dat blijft maar doorgaan. Er mist altijd iets of er is altijd iets te veel. Het is nooit goed zoals het is. Er is altijd een reden waarom het niet perfect is.

 

Kinderen pikken “vibes” op

Het viel me op dat met het loslaten van het idee dat ik een perfectionist ben, veel angsten omhoog kwamen! Wat als ik helemaal achteloos werd? Wat als ik de controle op alles zou verliezen? Wat als ik een sloof zou veranderen? Een waardeloze puinhoop! Alles aan diggelen … enzovoort.

Terwijl ik dit in mijn gedachten aan mezelf hoorde toegeven, wist ik dat deze overtuigingen gebaseerd worden op angst en ik ze nader moest onderzoeken. De waarheid die uiteindelijk aan mij onthuld werd, was dat er geen vrijheid zit in de overtuiging dat ik alles onder “controle” moet houden. Er zit geen liefde in de overtuiging dat ik mezelf moet blijven bekritiseren.

Ik zei deze dingen nooit hardop waar mijn kinderen bij mij waren maar dat hoeft ook niet. Kinderen pikken deze “vibes”, deze energie op. Ze pikken informatie op en weten het gewoon. Soms weten ze niet eens wat ze weten maar ze pikken gedachten en emoties op en uiten ze op hun eigen manier.

Mijn kinderen worden hyper-actief en gaan raar doen als het in mijn hoofd hectisch is. Hoe meer chaos ik voel, al is het alleen maar in mijn gedachten, des te drukker worden mijn kinderen. Dit is gewoon hoe het werkt voorzover ik dat nu ontdekt heb.

Ik begon met het deleten van de negatieve gedachten over mezelf en leerde mezelf met “nieuwe ogen” te kijken. Het duurde ongeveer twee weken maar toen stopte mijn zoon met het zeggen van deze dingen over zichzelf en leek het onderwerp alweer helemaal vergeten te zijn. In gedachten heb ik hem bedankt voor het spiegelen ervan aan mij en heb hem verteld dat ik ermee aan de slag zou gaan. Hij hoefde mijn bagage niet de dragen omdat het niet van hem was.

“Missie volbracht, zoon!” Bedankt dat je me een bewustzijnsniveau hoger hebt gebracht.

 

Door de ogen van Onvoorwaardelijke Liefde

Een belangrijk inzicht voor mij was dat de reden dat ik naar mijn zoon (naar beiden natuurlijk) kan kijken en hem als “perfect” zie, onvoorwaardelijke liefde is. Hij is mijn zoon en ik hou van hem, wat er ook gebeurt!

Dus wat ik nu doe is mezelf voorstellen dat ik door de ogen van van pure, onvoorwaardelijke liefde kijk. Wat de situatie ook is, wat ik ook aan het creëren ben of heb gecreëerd of naar wie ik ook kijk … ik voeg het element van onvoorwaardelijke liefde toe. Ik stel me voor dat ik door de ogen van mijn Goddelijke Creator (of God, de Bron…) kijk, maar als je dat liever doet, stel jezelf gewoon voor dat je een enorme zonnebril op zet met “onvoorwaardelijke liefde glazen”.
Serieus! Probeer het gewoon. Kies iets specifieks om naar te kijken en bekijk het door deze bril! Merk op wat je ziet. Ziet en voelt het anders?

Dit is wat ik zie als ik dit doe:

Ik zie dat alles en iedereen een ware essentie heeft die verborgen is door omstandigheden, gedrag, een uiterlijke vorm en een leven lang aan conditionering. Ik zie dat er zoiets is als “perfect timing” voor ieder individu op zijn of haar levenspad. Ik zie dat we allemaal op weg zijn en dat we allemaal op onze unieke manier en in ons unieke tempo ons bewustzijn ontvouwen en vergroten.
Ik zie dat we soms dingen creëren op momenten dat we uit balans zijn of niet afgestemd op ons hoger doel en ons ware zelf maar dat zie ik als leerervaringen. Als ik iets als “uit verbinding (misaligned)” identificeer, kan het hersteld worden met intentie en focus. Gewoon terug naar de flow gaan, terug op je pad en het opnieuw doen. Ik zie dat er geen veroordelende gedachten zijn. Er is acceptatie. Er is vertrouwen. Er is geloof. Er is “toestaan”. Dit “toestaan” is het tegenovergestelde van “controleren”. Sta iedereen toe om hun eigen ervaringen en visie in het leven te hebben. Stop met proberen te controleren hoe mensen denken en voelen, vooral over jou. Stop met je zorgen maken over wat mensen over jou denken en voelen. Blijf gefocust op wat voor jou echt belangrijk is. Blijf in de flow van vrijheid … de vrijheid om jezelf te zijn, en hou ervan!

 

Ik kies ervoor gelukkig te zijn!

Zoals je misschien al doorhad is mijn conclusie dat vreselijk oordelend zijn geen positief effect op je fysieke en emotionele staat van zijn heeft. Het duwt je alleen maar verder weg van ooit gelukkig zijn met wie je bent. Ik kies ervoor te glimlachen naar mezelf en aardig te zijn voor mezelf! Ik kies om te focussen op al die dingen waar ik dankbaar voor ben. Ik zeg het misschien vaak maar het is waar … focus is de sleutel!

Ik deed een heel interessant thuisexperiment over gedachtenkracht en het effect van gedachtenenergie. De resultaten waren verbluffend! Ze ondersteunen dit hele verhaal. Wil je meer daarover weten? Check dan mijn blog “Experimenteren met de kracht van gedachtenenergie”.

Love, Ky

 

– THE ENGLISH VERSION OF THIS BLOG –

 

“Mom, I think I’m ugly”

The day I heard my six year old son tell me this, I could not believe my ears. “WHAT???” How on earth does such an idea get into a child’s mind? He is gorgeous, beautiful, perfect! He is my son! Even before he was born and swimming around inside of me, I knew that I loved him. Before I saw him, before I got to know him, before anything … I knew I loved him.

I tried to stay calm, and just asked him what he meant exactly. He said he didn’t like his hair, his nose, his ears … he just didn’t like his face.
I asked him “Compared to who? Everyone is different aren’t they?” (note to self: take your own wise advice) He thought about that for a second, but then shook his head. No, he was ugly. No room for discussion. Case closed.
All I could come up with saying was, “Well I think you are absolutely beautiful and love you with all my heart!” But that didn’t change a thing.

It broke my heart right there and then hearing him say he didn’t like his reflection in the mirror. It really made me very sad. That’s when I realized … he was being MY mirror!

 

​Deciphering the codes of child behavior

My friend Merel van der Kloor is a “PresentChild” coach, and she had recently helped me gain some very valuable insights concerning my children’s behavior. I always knew that my children were my greatest teachers, but Merel helped me to develop the ability to actually translate their message into one that makes total sense. I knew immediately that my son was reflecting my own self image back to me. The thing is, I believed that I worked on this issue enough and that I was pretty ok with myself. I had overcome my own battles and obstacles and gotten myself to a place of inner peace and acceptance. But that was only because I was doing everything “right”. Living my life in a way that felt good enough to me. I was able to accept myself because I was behaving in a way acceptable to myself. I took good care of myself and so I thought “it’s all good”. Lets just say, I felt like I was meeting up to my own standards and so I felt good about that.

 

Child-Mirrors

The cool thing about these “child-mirrors”, is that they reflect our “blind spots” back to us. It’s quite hard to deal with this if you don’t “get the message”, because you don’t understand their behavior. However, that’s why it’s called a “blind” spot!
​What has really helped me, is to at least ask myself the question, “What is my child reflecting back to me?”. In the beginning Merel helped me out to “decipher the codes” and receive the message, but after that I really got the hang of it. Luckily I “got the message” very quickly, and I knew that I was going to have to take a closer look at the thoughts I really had about myself, hidden deep down inside. The idea of having “CONDITIONAL love” for myself, yet expecting my children to see themselves through the eyes of “UNconditional love” felt way too conflicting. It didn’t make sense.
My feelings towards my children when I look at them are 100% true. I really do love them just as they are. So why do I still secretly look at myself with such criticism and judgement? Why do I set the standards so high? (higher and higher…) Why do I always find something that is not good enough?
It was time to really switch my focus completely!

 

Endless-dissatisfaction-ism

I took a good honest look at my so called “perfectionism”. Being called a “perfectionist” used to feel like a compliment. I thought it meant I was good at striving for nothing less than the best, and not stopping until everything was un-improvable (new word?) because it was absolutely perfect!
One day it hit me! The way I was expressing my “perfectionism” was way more like “endless-dissatisfaction-ism” The moment I realized this, I also saw the endless pointlessness of it.
How on earth was I ever going to feel truly happy about anything, if I am never going to decide i’m truly happy about it? Could it be so simple, as making a decision?

 

The two personalities of perfection

The word “perfect” seemed to have two different sides to it, depending on the inner interpretation. Different like, day and night or dark and light. One word, yet two personalities

The two personalities of perfection.
1- Striving for balance. The most accurate definition of perfection I ever read, was that perfection is when all elements and aspects are complimenting each other and working together so beautifully, that it is exactly as it should be. Nothing needs to be added or taken away. It is perfect as it is.

2- It doesn’t matter what gets added or taken away, there is always something that needs to be added or taken away again and again. There is always something missing, or always something that is too much. It is never good enough as it is. Always find a reason why it is not perfect.

 

Kids pick up vibes

I noticed that letting go of the idea of being a perfectionist brought up a lot of fear!
What if I became totally “careless”. What if I lost control of everything? What if I would just turn into a slob? A worthless mess! Fall to pieces! … and so on.
Hearing me admit this to myself in my thoughts, I knew that these beliefs were based on fear, and needed some closer investigation.

The truth that ended up being revealed to me was that there is no freedom in the belief that I need to “control” everything. There is no love in the belief that I need to keep criticizing myself. I never said these things out loud when my children were around, but I didn’t need to. Kids pick up vibes. They pick up information and they just know. Sometimes they don’t even know that they know, but they pick up thoughts and feelings and start to express it in their own way. It’s just like how my kids get extra hyper-active and act all crazy when I am really feeling hectic in my own head. The more chaotic I am feeling, even if it is just in my world of thought, the busier the kids are. This is just how it works as far as I have come to discover.

I started a process of deleting the negative thoughts about myself and making myself look through “new eyes”. It took about two weeks, but then he stopped saying those things about himself and seemed to totally forget about the whole issue. In my mind I thanked him for reflecting this back to me and said I would deal with it. He didn’t have to carry baggage around that didn’t belong to him. Mission accomplished son! Thanks for taking me to that next level of awareness!

 

Through the eyes of unconditional Love

An important thing I realized, is that the reason why I can look at my son (both of them of coarse!) and see him as “perfect” is because of unconditional love.
He is my son and I love him no matter what!
So what I do now, is I imagine looking through the eyes of pure unconditional love. Whatever the situation, whatever it is that I am creating, or have created, or whoever it is that I am looking at … I add the element of unconditional love. I myself, imagine looking through the eyes of my Divine Creator (or God, Source …) but if you prefer, just imagine you are putting on these massive sunglasses with an “unconditional love lens”.
Seriously! Try it. Choose something specific to look at and see it through this lens! Just notice what you see. How does it look and feel different?

Let me tell you what I see;
I see that everything and everyone has a true essence that is being hidden by circumstances, behavior, an outer appearance and a lifetime of conditioning. I see that there is such a thing as “perfect timing” for each individual on their life path. I see that we are all “on our way” and all unfolding and expanding our consciousness in our own unique way and pace. I see that we sometimes create things when we are feeling out of balance or out of alignment from our higher purpose and true selves, but I see this as a learning experience. I see that once I identify something as “misaligned” it can be restored with intention and focus. Just get back into the flow, back on track, and do it again. I see that there are no judgmental thoughts. There is acceptance. There is trust. There is faith. There is “allowing”. I see that this “allowing” is the opposite of “controlling”. Allow everyone to have their own experiences and vision in life. Stop trying to control the way people think and feel, especially about you. Stop worrying what people think and feel about you. Keep your eyes focused on what is truly important to you. Be in the flow of freedom … the freedom to be you, and love it!

 

I choose to be happy

So you see, my conclusion is that being horribly judgmental is not going to have a positive effect on our physical and emotional and state of being. It’s going to push us further away from ever being happy with who we are. I choose to smile at myself and be kind! I choose to focus on all the things I have to be grateful for. I may say it often, but it’s true … focus is the key!
I did a very interesting home experiment on the power of thought and the effect of thought energy. The results were amazing! It really backs up this whole story.
Check out my next blog: ​”Experimenting with the power of Thought Energy”.

Love, Ky

Hoe je jaloezie kunt veranderen in iets geweldigs

 

“Ohhh, pas op voor het groenogige monster” (duh, ik denk het niet!)

Ik las laatst iets over jaloezie en er stond: “De wortel van jaloezie is angst en verdriet.” Ik vroeg me af of er ook iemand is die de positieve kant van jaloezie belicht. Het enige wat ik kon vinden was: “Jaloezie is gewoon een gebrek aan zelfvertrouwen.”

Maar jongens! Kom op! Jaloezie is meer dan dat. Wat ze zeggen is zeker waar, maar zoals ik het zie is dat zeker niet “de kern”. Het speelt mee, maar als je er een beetje dieper in duikt, zul je versteld staan van wat je zult ontdekken!

De allerbeste en meest memorabele beschrijving die ik ooit ben tegengekomen over jaloers zijn, stond in het boek “365 Dagen van Succes” geschreven door David de Kock en Arjan Vergeer. Deze twee jongens zijn erg gemotiveerd en op een missie om van Nederland het grootste land van de wereld te maken. Ze doen het goed, hun seminars en cursussen zijn volgeboekt, en dat heeft alles te maken met hun te gekke instelling!

Laten we het hebben over het veranderen van je houding ten opzichte van jaloezie. Dit is wat ik van hen heb geleerd …

 

“Jaloezie schijnt een licht op onze diepste verlangens”

Als we inzien dat onze emoties een heel belangrijk onderdeel zijn van ons innerlijk begeleidingssysteem, dan betekent dit dat alles wat we voelen ons in een bepaalde richting wijst, toch?

Ik heb van Caroline Cory geleerd dat emoties ons eigen persoonlijke navigatiesysteem vormen. Emoties zijn niet bedoeld om het leven moeilijker te maken, dat maken wij ervan. Het wordt tijd dat we leren wat onze emoties echt betekenen.

Zoals beschreven in het boek dat ik noemde: “Jaloezie, geeft licht op onze diepste verlangens.” Dit klinkt toch logisch? En het verandert alles.

In mijn ogen komt verlangen eerst … en pas daarna begint de angst. Als we al die angst los kunnen laten, kun je je dan voorstellen wat je zou kunnen ontdekken? Door je focus op dat gedeelte te leggen, en trouw blijven aan je innerlijke verlangens, voelt dat heel krachtig, terwijl het angstgevoel dat je voelt in kracht vermindert.

Een verlangen is niet hetzelfde als een “behoefte” …

Een behoefte is iets willen omdat je ervan afhankelijk bent, of je wilt het vanuit een gemis. Verlangen komt van een plaats van liefde en het is je ziel die gewoon iets wil ervaren, maar dan vanuit het perspectief dat je al heel bent, niet vanuit compleet hoeven te worden.

Ik geloof dat we geprogrammeerd zijn om ons te schamen dat we soms jaloezie voelen. Het voelt fout, alsof het je een vreselijk persoon om je zo te voelen. Maar ik wil je laten weten dat het ok is.

Zorg er vanaf nu voor dat wanneer er gevoelens van jaloezie in je opkomen, in plaats van het jezelf kwalijk te nemen, even stil te staan bij wat je innerlijke verlangens zijn. Wat wens je of waar verlang je naar? Wanneer je de tijd neemt om tot op de bodem uit te zoeken wat je verlangen echt is, dan is dat je startpunt om alles een plek te geven.

Je begint met het zetten van je intentie. Maak vervolgens een plan hoe je jouw veranderingen wilt laten gebeuren. Wees creatief! Stop met wachten en formuleer heel duidelijk wat je wilt in je leven. Nu heb je het beeld en de wens … alles wat je nu nog nodig hebt, is het geloof in jezelf dat je het kunt laten gebeuren.

Aan het einde kun je terugkijken en de persoon bedanken die je geholpen heeft om wakker te worden om jouw dromen waar te maken. Of, misschien, als jij jouw moment van zelfreflectie hebt gehad, dat je tot de conclusie komt dat je alles al hebt waar je naar verlangt en dat deze jaloezie slechts een illusie was.

 

Houd jezelf echter niet voor de gek

Het lastige van een poging over je jaloezie heen te komen, is wanneer je jezelf moed in gaat praten om je beter te voelen. Als je jezelf betrapt denkend aan redenen waarom je nog steeds beter af bent dan de andere persoon, of meer redenen hebt om gelukkig te zijn dan die andere persoon, dan is dat niet de staat waarin je jezelf wilt bevinden.

Je moet echt bereid zijn om te zeggen: “Hé, deze persoon heeft echt meer dan ik, en dat is prima.” Dan weet je dat je daar komt. We hoeven niet altijd een manier te vinden om ons boven anderen te stellen, slechts om ons goed en waardig te voelen.

Dit is een manier om je jaloezie te bevechten … maar wat dacht je van deze: “Er is niet zoiets als meer of beter of hoger”.

Het volgende is echt waar: het is een collectief bewustzijnsstuk om vast te houden aan de overtuiging dat het zelfs maar mogelijk is om onszelf met anderen te vergelijken.

Caroline Cory van Omnium Universe, legt het ook zo duidelijk uit: “Als je jezelf vergelijkt met je hond, wie is dan beter, jij of de hond? Het punt is dat je niet kunt zeggen wat beter is, want beide zijn gewoon helemaal anders” en dat is precies hetzelfde met ieder van ons!

Hoe fantastisch is het dat ieder van ons absoluut uniek is? Geen twee mensen zijn precies hetzelfde. Nooit! We zijn oneindig anders.

Dus alsjeblieft, laten we onszelf nooit meer vergelijken met een ander, laten we ons niet meer bezig houden met wie meer of minder is dan wat of wie dan ook, en jaloezie slechts gebruiken om licht te laten schijnen op onze diepste verlangens!

Wie doet met mij mee?

 

Laat je licht schijnen!

 

Love, Ky

 

– English version of this blog –

 

“Oehhhh beware of the green-eyed monster” (yeah, I don’t think so!)

I read something about jealousy the other day and it said, “The root of jealousy is fear and sadness.” I wondered if there was anyone out there sharing the positive side of jealousy. All I got was, “Jealousy is just a lack of self-confidence.”
Come on guys! There is more to it than that. This stuff is certainly true, but in my eyes it is certainly not at the “root” of jealousy. It’s below the surface all right, but if you dive a little deeper you will be amazed at what you may discover!

The very best and most memorable description I have ever come across about feeling jealous, was in a dutch book called “365 days of success” (I just translated the title) and it’s written by David de Kock and Arjan Vergeer. These two guys are very motivated and on a mission to make The Netherlands the number one most happy country in the world. They are very well on their way let me tell you, their seminars and courses are fully booked, and it all starts with a great attitude!
So lets me tell you about changing your attitude towards jealousy, this is what I learnt…

 

“Jealousy shines a light on our deepest desires…”

Seeing as though our emotions are a very important part of our inner guidance system, it means that all that we feel is pointing us in some kind of direction, right?
I learnt from Caroline Cory that this is like our own personal navigation system. Emotions are not meant to make life more difficult, we make it that way. It’s time we start learning what our emotions truly mean.

As described in the book I mentioned, “Jealousy, shines a light on our deepest desires.” Doesn’t that just make perfect sense? This just changes everything.

In my eyes you see, the desire comes first… and after that the fear sets in. So once we get past all that fear, can you imagine all that you may discover? Putting the focus on that part, and being true to your those inner desires feels really powerful, where as the fear part feels like it takes that power away.

A desire is not the same as a “need”…
A need is wanting something because you depend on it, or you want it because you feel like you are missing something. A desire comes from a place of love and it’s your Soul just wanting to experience something, but then from the perspective that you are already whole and not needing to be made whole.

I believe that we have been programmed to feel ashamed of ever feeling jealous. It feels wrong, as if it makes you a horrible person to even feel that way. But I just want to let you know, that it is okay.
​From now on, whenever feelings of jealousy come up for you, instead of beating yourself up, just take a moment to reflect on what inner desire is being awakened. What is it that you are wishing for, or are longing for? When you really take the time to get to the bottom of what your desire really is, you can start to put it all into place.

First of all you create an intention. Come up with an idea how you are going to start making changes. Get creative! Stop waiting around for things to happen and formulate very clearly what it is that you want in your life. Now you have the idea and the desire… all you need now is the belief in yourself that you can make it happen.
Then in the end you can turn around and thank the person that helped you wake up and start making your own dreams come true. Well, either that, or maybe when you had your moment of self-reflection, you came to the conclusion that you already have all that you desire and the jealousy was just an illusion.

 

Don’t fool yourself though…

The tricky thing about attempting to get over your jealousy, is when you try to talk yourself into feeling better about it. When you catch yourself thinking of reasons why you are still better off than the other person, or have more reasons to be happy than the other person, that is not a mind-space you want to find yourself in.
You actually have to be prepared to say, “hey, this person really does have more than I do, and that’s fine.” Then you know you are getting there. We don’t always have to find a way to put ourselves above others, just to make ourselves feel good and worthy.
So that is one way to challenge your jealousy… but how about this one… “There is no such thing as more or better or higher up.”

Now this right here is the real truth. It really is a collective consciousness issue to hang onto the belief that it is even possible to compare ourselves to others.
Caroline Cory from Omnium Universe, also explains it so clearly, “If you compare yourself to your dog, which one is better, you or the dog? The point is that you can’t say which is better, because both are just totally different”, and that’s exactly the same with each one of us!
How mind-blowing is it really, that each and every single one of us is absolutely unique? No two people are exactly the same. Not ever! We are infinitely different.

So please, lets never compare ourselves to one another ever again, forget about who is more or less than whatever or whoever, and only use jealousy to shine that light on our deepest desires!
​Who’s with me?

 

Shine your light!

 

Love, Ky

Jouw lichaam is BIJZONDER!

Sommige mensen zijn er onbewust van overtuigd dat hun lichaam te vergelijken is met een auto of zo…
Je gebruikt het en naarmate je ouder wordt, slijt het en valt het uit elkaar.

Zo kijk ik er niet naar. Onthoudt dat jouw lichaam bijzondere zelfhelende en zelfherstellende capaciteiten heeft. Vertrouw daarop!

Je leeft niet zomaar in een lichaam dat het gedurende jouw hele leven moet uithouden. Jouw lichaam maakt IEDERE DAG NIEUWE CELLEN!

Iedere dag.
Nieuwe … cellen!
Nieuw.

Is het idee al ingedaald? Haha!

Dus vraag jezelf af: “Wat heb ik nodig om dit natuurlijke proces te ondersteunen?”

Hier zijn een paar ideeën:

  • Voed je lichaam met pure voeding met een hoge trilling;
  • Heb positieve gedachten met een hoge trilling over jezelf en je lichaam, waardeer alles van jezelf;
  • Verwonder jezelf over hoe bijzonder en uniek je lichaam is;
  • Rust!! Omdat je lichaam als je rust, de kans krijgt herstelwerkzaamheden te doen
Wat nog meer?
Liefde, liefde en nog eens liefde.

Heb jij zelf nog meer ideeën? Laat ze achter in de reacties onder deze blog.

Geschreven door: Kaiyann

 

– THE ENGLISH VERSION OF THIS BLOG –

Your Body is AMAZING!
Some people subconsciously carry a belief that their body’s are like cars or something… like they just have this wear and tear, and you just kind of fall apart as you get older.

Remember your body has amazing self-healing and self-regenerating abilities.
Trust in that!

You are not just living a body which has to last you your life time, but your body is making NEW CELLS EVERY DAY!
Everyday.
New… cells!
New.
(Sinking in yet? Haha!)

So ask yourself, what do you need to do to support this natural process?

Here are a few ideas:

  • Feed your body with clean high vibration foods;
  • Think high vibe thoughts about yourself and your body, appreciate every part of you;
  • Be in awe about how amazing and unique your body is;
  • Rest…!!! As your body heals and regenerates and gets the chance to rebuild itself in your hours of rest… and that takes some “balance” practice.
What else?
Love, love and love!

 

Any more ideas..? Please write them in the comments below this blog.

 

Written by: Kaiyann

Mijn twee jongens

Twee weken geleden liet ik mijn twee jongens een tekening zien die ik had gemaakt en vroeg hen wat ze zagen.

Jivan (8 jaar): ‘Ik zie de Bron aan de bovenkant daar… en zijn dat planeten?’
*Die bollen zijn jullie. Omdat jullie geboren zijn uit de Bron, uit Source.
Jivan: ‘Oh ok. Ik zie dat alles met elkaar verbonden is. En ik zie dat mijn kleuren hetzelfde blijven maar dat mijn lijnen veranderen’.
*Ja. Je bent altijd wie je echt bent, zelfs in een andere vorm.

Kayden (5 jaar): En ik zie de Melkweg!’
*Ja, goed gezien. Die roze sterren zijn ons sterrenstelsel en ja, dat is waar, dat is de Melkweg!
Kayden: ‘En de Melkweg loopt helemaal naar beneden, naar mij…’

Jivan: ‘Wat zijn die lussen?’
*Dat zijn Zero points.
Jivan: ‘Wat zijn zero points? Zijn dat een soort van poorten?’
* Ja, dat zou je kunnen zien als poorten…

Wow, ik bedoel maar, hoe verklaar je dit…
Die kinderen weten gewoon hoe het zit! De intentie van deze tekening is om te laten zien dat zelfs wanneer we onze formula en structuur herconfigureren als we ons sterrenstelsel en planetenstelsel binnenkomen… we nog steeds de Goddelijke Essentie en het Goddelijk Bewustzijn blijven. En onze unieke goddelijke blauwdruk en ons Spirit DNA in onszelf behouden… in al onze cellen!

 

Geschreven door: Kaiyann

 

– ENGLISH VERSION OF THIS BLOG –

 

My two boys

Two weeks ago I showed my two boys this picture I drew and asked them what they noticed?

Jivan (8 years) : ‘I see The Source at the top there… and are those planets?’
* Those spheres are YOU. As you are born from the Source.
Jivan: ‘Oh ok. Well I see that everything is connected with each other. And I see that my colors stay the same, but my lines change.
*Yes. You are always who you really are, even in a different shape.

Kayden (5 years): And I see the Milky Way!
*Yes, well spotted, those pink stars are our galaxy and yes true that’s the Milky Way!
Kayden: And the Milky Way comes all the way down to me here…

Jivan: What are these loops?
*Those are Zero points
Jivan: What are zero points? Are those kind of like portals?
*Yes, you could see these ones as portals…

Wow, I mean, how do you even explain that…
Yet these kids just know, right? The Intention of this image is to show that even though we reconfigure our formula and structure as we enter the galaxy and the planetary system… we still remain this Divine Essence and Consciousness, and hold our unique divine blueprint and Spirit DNA within us… within each and every cell!

 

Written by: Kaiyann

Onze gedachten als leermeesters

 
Ik hou van de Wet van Reflectie!
Het is één van de wakkermakers waar ik heel dankbaar voor ben.
De Wet van Reflectie draait om het besef dat je hele wereld, je realiteit een gespiegelde weergave is van verschillende aspecten van jezelf …

Als je bereid bent te onderzoeken wat de buitenwereld jou weerspiegelt, kun je ontdekken wat er echt in jou speelt en wat er aan de oppervlakte wil komen…
Luister dus aandachtig naar je gedachten.

 

Gidsen naar onze goddelijke essentie

Onze gedachten zijn uitstekende gidsen … ze zijn een weerspiegeling van ons geloofssysteem en dit triggert onze emotie. Als je echt bereid bent in die spiegel te kijken, zul je zien welke delen van jou erom vragen om blootgesteld te worden aan het licht van goddelijke waarheid.

Het licht van de goddelijke waarheid, is je ware essentie, het zuivere licht van je ziel, je bewustzijn, wie je werkelijk bent. Zodra je je bewust bent van een gedachte / overtuiging die verkeerd is uitgelijnd met je ware goddelijke essentie, kun je ervoor kiezen om deze los te laten. Laat gaan.

We zijn hier om ons te herinneren wie we werkelijk zijn, en daarom krijgen we oneindige kansen om de lagen van illusies die we nog steeds meedragen, te onthullen.

 

Gebruik je gedachten als leermeesters

Je gedachten over anderen, en je gedachten over de wereld, en daar waar jij je FOCUS op hebt, vertellen je veel over je innerlijke wereld, over waar je bent in het proces dat je nu doormaakt, en welke blokkades erom vragen om geheeld te worden.

Bij elke gedachte die je hebt over anderen of over de wereld om je heen, kun je jezelf afvragen op welke manier dit nu resoneert met je, of met hoe je was, of met hoe je wil zijn.
Het kan resoneren op een vreugdevolle verruimende manier, of op een manier die weerstand aan de oppervlakte brengt. Al deze reacties zijn van waarde als we onszelf innerlijk helderder willen begrijpen.

Natuurlijk zullen, wanneer we onze gedachten en gevoelens met anderen delen, degenen die daarop resoneren, onze ervaringen en conclusies bevestigen als zijnde waar, als dit overeenkomt met hun innerlijke wereld en daar waar zij nu op hun pad zijn. Dit maakt het echter niet de absolute waarheid. Het gaat er niet om anderen te overtuigen of te beïnvloeden … het zijn allemaal reflecties, betekenisvol voor elk individu.

 

Volledige overgave

Wanneer alle lagen van onze menselijke identiteit en onze interpretaties van zielsidentiteit zijn opgelost in de pure energie van de Oneindigheid en het Zijn … voel ik dat er absolute leegte is, waar er niets meer is om te reflecteren.

Ik voel me in volledige overgave. In deze ruimte is er geen enkele gedachte:

  • Geen gedachte in de zin van een mening, van een conclusie, van een oordeel;
  • Geen gedachte gedreven door behoefte, door pijn, door ego, door controle;
  • Geen enkele gedachte die probeert iets of iemand te beïnvloeden of te manipuleren;
  • Geen enkele poging om alles te analyseren, te begrijpen of te doorgronden.

 

In deze ruimte is er alleen maar oneindige vernieuwing in elke seconde.

 

Alles één

De enige gedachte is de energie van de Universele Kosmische Geest, die creëert vanuit de kern van zuiver ZIJN, als een uitdrukking van oneindige en multidimensionale mogelijkheden en potentieel.

Het is de ervaring van Bronenergie in jou die eindeloos uitstraalt en zich eindeloos uitbreidt, perfect samensmelt met de Bronenergie buiten jou… en dan besef je dat er geen afgescheidenheid tussen binnen en buiten is!

Geen afzonderlijke reflecties meer … maar één groots reflecterend licht, alleen Kosmisch Licht en Universele frequenties uitgezonden door heel de Schepping heen.

 

Voor nu

Maar op dit moment … 🙂 zal ik gewoon doorgaan met het bewust ontwaken in hoe mijn gedachten, mijn emoties, mijn realiteit, mijn leven en alles wat ik creëer, mijn grootste spiegelende leraren zijn op deze weg naar meesterschap.

 
Love Ky

 

– THE ENGLISH VERSION OF THIS BLOG –

 

Our Thoughts

I love the law of reflectivity!
It is one of the awakenings I am most grateful for.
It’s about realizing that your entire world, your reality is a mirrored reflection of different aspects of yourself…

If you want to find out what your outer reality is reflecting back to you, so you can discover what’s really going on within you…
listen closely to your thoughts.

 

Thought as guides to our divine essence

Our thoughts are excellent guides… they are a reflection of our belief system, and this triggers our emotion, and so if you are really willing to look in that mirror, you will see what parts of you are asking to be exposed into the light of divine truth.

The light of divine truth, is your true essence, the pure light of your soul, your consciousness, who you really are. Once you are aware of a thought / belief that is misaligned with your true divine essence, you can choose to release it. Let go.

We are here to remember who we really are, and so we are presented with infinite opportunities to reveal the layers of illusions we still carry around with us.

 

Your thoughts are reflections

Your thoughts about others, and your thoughts about the world, and what you FOCUS on, is telling you a lot about your inner world, about where you are now in whatever process you are going through, and what blocks are asking to be healed.

With every thought you have about others and the world around you, you can ask yourself in what way this resonates with you now, or how you used to be, or how you desire to be. It may resonate in a joyful expanded way, or in a way that brings resistance to the surface. All these reactions are purposeful when it comes to seeing ourselves more clearly.

Of course when we share our thoughts and feelings with others, those who resonate will confirm our experiences and conclusions as being true, if this also matches their inner world and where they are now on their path. However this not make it the absolute truth, so it’s not about convincing or influencing others… they are all reflections, and purposeful for each individual.

 

Complete surrender

When all of the layers of our human identity, and our interpretations of soul identity are dissolved into the pure energy of Infinity and Being… I feel there is this absolute emptiness, where there is nothing left to reflect.

I feel complete surrender. In this space there is not a single thought:

  • No thought in the sense of an opinion, of a conclusion, of judgment;
  • No thought driven by need, by pain, by ego, by control;
  • No thought trying to influence or manipulate anything or anyone;
  • No thought attempting to analyze or understand or make sense of everything.

In that space there is only infinite renewal every second.

 

All ONE

The only thought is the energy of the Universal Cosmic Mind, that creates from the core of pure BEING, as an expression of infinite and multi-dimensional possibilities and potential.

It’s the experience of Source energy within you radiating and expanding endlessly, merging perfectly with the Source energy without… and then you realize there is no more within and without!

No more separate reflections… but one massive reflective light, just broadcasting Cosmic Light and Universal frequencies throughout all of Creation.

 

For now

But for now… 🙂 I’ll just continue with the conscious awakenings of how my thoughts, my emotions, my reality, my life, and all I create, are my greatest reflective teachers on this path of mastery.

 
Love Ky

I heard this message…

I had Vision last night as I was just meditating and connecting to Source, like an end of the day one-on-one meeting to communicate from my heart in silence, to breathe and BE.

I felt and saw a bright light within me lighting up, matching the Light of the divine Creator…
And suddenly I saw a light next to me ignite, and then another, and another, … and a sea of lights lit up all around the Light of Source, all awakening and connecting.

I recognized all these particles of lights as being other souls, I saw them as bodies of Light, all waking up to their true Divine Essence… remembering Home.

As this happened I could feel the energy becoming more powerful… the full potential of each Being / Consciousness coming to life, and the flow of this love just expanding more and more.

I heard this message…

“You are all asking for this collective awakening and have been for a long time. You are all doing great work to awaken yourSelf and to support others in their awakening too… so rejoice when it happens!
Each individual awakening is a collective awakening as we are not separate as you know. To believe that someone else can do more than you, or is better in something, or has greater talent and abilities, or is further along, means you are still living in the Illusion of separation. There is no competition, as you are all one Body. You all have infinite potential, you are just experiencing your own specific expression of this in the Now.

So many people talk about how they want to help create the New Earth, offer help and guidance to lift others up… but when it happens they feel smaller and less important, and actually subconsciously they still want to be better or a step ahead, afraid they will get “left behind”

This is once again the illusion of separation. It can come up for anyone. Just notice it and shift it immediately.

Each one of you are masters, just on different places and levels on your soul path, as you so brilliantly planned it yourself. Even the ones you are teaching and guiding, are your greatest teachers and guides in return.”
💓
Rejoice in the growth, expansion, talents, gifts, and awakenings in all others, no matter what it is or how it is expressed or achieved.
As it is the Source igniting It’s particles within each and every one of us, and as we truly recognize this light within us and within others, the separation aspect will fade away, and we will feel and know completely that “I am You and You are me”

💓Ky

The frequency of CONTROL

The frequency of CONTROL…
A sneaky one that is. It’s everywhere, and you know it actually becomes so familiar that we don’t even notice we are doing it.
This “control” keeps us very limited and confused… because we feel like we have to control ourselves, the way others think, feel and react, control how things happen, when they happen, what the result will be, control how things manifest, or control our healing or awakening process!

So this past week I’ve really opened myself up again to dive into this question…
How do I recognize when I am caught up in the frequency of CONTROL?
And how do I release that?

The answer is so cool because it’s so simple.
I definately needed a reminder of this one… (so yes in that space of need in that moment)

“When we are able to just BE.
When we allow ourselves to BE in the moment.
To BE in perfect alignment with who we really are…
WE EXPERIENCE THAT STATE OF BEING WHICH IS 100% FREE OF “NEED”! ”

SO the link between CONTROL and NEED has integrated on a deeper level now, and I understand how important this is.

When I notice that I am hanging onto a NEED, I know I’m being lead by the frequency of control.
To let go of this control frequency is to let go of that need, whatever it is, how big or small.

Getting into that space of total alignment with my true Being / Source, lights up the absolute Trust and Faith within me, and there is no need to look outside myself for anything, because I am content and fulfilled.

When we start to look outside of ourselves it’s a sign we are not content with who we really are. We are then focusing on that which has not happened yet, instead of trusting that being in this perfect alignment will attract and manifest all that we truly need… which becomes a funny thought because you feel that “need” is no longer present anyway! You realize that you are not lacking anything at all… well… that is inner peace and surrender right there!
Love it…

#OMniumUniverse #NeedToControl #FreeOfNeed #SourceAlignment#sessionGH66 #Trust #Surrender

Make things better, tastier, more attractive…

I had an interesting “flash experience” this morning… (that’s when a tiny trigger sends me off on a journey of insights but it only takes like 2 earth seconds)…✨

So I was about to eat a boiled egg (you’ll see where I’m going with this haha!) and I thought, hmmm maybe I’ll put some salt on it, to make it taste better.

Ok so that’s when it happened… it was about the thought of making something better, therefore wanting to change something about the way it is in its natural state. So I decided not to. I’ll just enjoy it as it is, and as it tastes just like this.
Ok I’m sure you understand this not just about an egg.

You see, I realized that it’s part of current human behavior to do this a lot.
Make things better, tastier, more attractive…
Wanting things to be more than what they already are, (not only material things, food, your life, but also your Self) means you are missing the experience of what it already is in the now. In it’s pure natural state.

I’m not saying that we always need to leave everything as it is , never wear nice clothes, never wear make up, never add tasty herbs to your food, or never add interior design to your home…
I’m just saying we can be conscious of how we can enjoy BOTH. So we are not adding stuff all the time to make things “better” or “more” because we feel that without these additions, it’s just not good enough.
It is good enough.
It’s more than good enough.
It’s amazing in it’s natural organic state too!

I’m not saying we should stop desiring to improve or upgrade things, life, or ourselves…
I’m saying we can expand and upgrade from a place of loving who we are now too. Accepting what “is” now too. Recognizing the beauty in it all, and then still move onto the next level.
The next level is always new.
We don’t just improve things, we renew, we create new, in every moment.

So the message that came to me in these few seconds, was about taking time to stop and enjoy, appreciate and love “what is” now. From a creative perspective we are changing things all the time, but let it be from that place of unconditional love, joy and fun… and not because you are running or hiding from something out of non-acceptance and resistance.

Wishing you a beautiful day in a loving embrace!

✨✨ Ky