Heerlijk dat ik weer ‘normaal’ kan leven en alles kan doen!

Ik ben zo blij dat ik weer van alles kan. Ik kan soms echt huilen van geluk op de fiets omdat ik weer kan fietsen en weer vrijheid heb.

Sinds 2 ½ jaar heb ik last van paniekaanvallen en sinds een jaar zit ik thuis vanwege de paniekaanvallen en een burn-out. De paniekaanvallen zijn er eigenlijk langzaam ingeslopen, totdat het zo erg was dat ik nergens meer heen durfde…

Via een vriendin ben ik bij Hyancintha terecht gekomen. Ik heb in 6 weken 5 behandelingen gehad en de volgende stappen allemaal gemaakt.

Bij de 1e behandeling hebben we doodsangsten weggehaald, deze hadden te maken met een vorig leven in WOII waarin ik in een gaskamer ben terechtgekomen.
Na de 1e behandeling durfde ik weer in mijn eigen straat rond te lopen en te fietsen. Sindsdien heb ik geen paniekaanval meer gehad, maar ik bouwde wel een angst voor de angst op.

Bij de 2e behandeling kwamen we op een groot voordeel wat ik had als ik niet beter was: mijn werk. Ik vind mijn werk leuk, maar de omstandigheden niet (collega’s, het gebouw/werkplek). Blijkbaar had dit zo’n invloed op mij dat ik onbewust niet beter wilde worden. We hebben overtuigingen omtrent werk/werkloos zijn weggehaald, zodat ik ervan bewust ben dat ik een keuze hierin heb. Na deze behandeling durfde ik verder te fietsen dan mijn straat, maar ik deed er soms wel een paar dagen over om uiteindelijk ook een winkel binnen te gaan en de boodschappen te doen die ik nodig had. Ook had ik heel veel moeite om van huis weg te gaan. Als ik eenmaal ergens kwam, was er niets meer aan de hand. En de terugweg was alleen maar fijn. Op de heenweg zat ik vaak overstuur naast mijn man in de auto, terwijl er niets aan de hand was (ik kreeg GEEN paniekaanvallen meer).

Bij de 3e behandeling kwamen we erachter dat dit ook nog te maken had met hetzelfde vorig leven. Daarin ben ik als klein kind gescheiden van mijn ouders en alleen afgevoerd, in de WOII. Ik wist dat ik niet meer terug zou komen. Dit klonk zo logisch met het gevoel dat ik alleen niet het huis uit wilde, dat ik het heel naar vond om ergens heen te gaan en dat ik steeds dacht dat mijn man in het luchtledige zou oplossen als we samen weg waren en dat een terugweg geen enkel probleem vormde… Ook zijn we verder gegaan met mijn werk. We hebben wat zaken aangepakt met familie-opstellingen en de ruimte waar ik zit op mijn werk gezuiverd met een visualisatieoefening. Een dag later kwam een collegaatje op bezoek en nadat zij wat vertelde over bepaalde werkzaamheden heb ik aangeboden om thuis dat te gaan oppakken. Dit was zo’n groot verschil met dat ik de week ervoor nog zenuwachtig werd als ik aan mijn werk dacht. Nu sta ik te popelen om weer wat te doen. En ik durfde weer wat verder te fietsen en kan ik gewoon de deur uit om een boodschap te doen.

Bij de 4e behandeling hebben we een onderliggende overtuiging aangepakt (energetische smetvrees). Thuis zijn goede energieën en buiten ook minder goede en als ik buiten kom, pak ik (natuurlijk) die minder goede op. Het fietsen gaat na deze behandeling weer super goed, durf weer overal heen. Maar het lopen alleen of met iemand ging nog niet helemaal vanzelf.

Bij de 5e behandeling bleek dat dit ook nog te maken had met dat ik bijna niet kan geloven dat het allemaal over is en dat ik er moeite mee heb om mensen dit uit te leggen. Er was nog wat met de relatie met mijn moeder, nog wat met mijn schoonouders. En uiteindelijk kwamen we nog uit op een vorig leven waarin ik ben opgehangen aan een galg. Dit hing samen met het gevoel wat ik heb als ik loop en als ik op hoogte ben. Het krukje wordt onder je uit getrapt, er is geen enkel houvast meer en je benen beginnen te tintelen. Dit gevoel had ik als ik liep of als ik hoger dan de 1e etage kwam. Geen houvast, in het luchtledige zijn. Je weet dat beton sterk genoeg is maar het niet geloven… Na deze behandeling gaat ook het lopen weer helemaal goed!

Ik kan nu alles weer en ik merk nu pas echt wat ik allemaal niet meer kon en wat ik gemist heb, hoeveel invloed de paniekaanvallen en, later, de angst voor de angst heeft gehad op mij en mijn leven. Heerlijk dat ik weer ‘normaal’ kan leven en alles kan doen!

Bedankt, Hyacintha!!